Burundi: Różnice pomiędzy wersjami

Pod naciskiem społeczności międzynarodowej rząd prezydenta [[Pierre Buyoya|Pierra Buyoyi]] był wówczas zmuszony podjąć daleko idące reformy. 1 czerwca 1993 przeprowadzono pierwsze w historii Burundi wolne wybory prezydenckie, których bezapelacyjnym zwycięzcą okazał się kandydat umiarkowanej opozycji Hutu, [[Melchior Ndadaye]]. Partia Ndadaye – ''Front pour la Démocratie au Burundi'' (FRODEBU) – odniosła również całkowite zwycięstwo w przeprowadzonych 29 czerwca 1993 wyborach parlamentarnych{{odn|Lemarchand|1996|s=178}}. Ekstremistyczna frakcja Tutsi, wciąż zachowująca duże wpływy w armii i aparacie państwowym, nie potrafiła się jednak pogodzić z utratą monopolu władzy. 21 października 1993 doszło do [[Zamach stanu i akty ludobójstwa w Burundi (1993)|próby zamachu stanu]], której trakcie zbuntowani żołnierze zamordowali Ndadaye oraz kilku jego najbliższych współpracowników{{odn|Lemarchand|1996|s=XXXI}}. Na wieść o śmierci prezydenta wieśniacy Hutu przystąpili do masowych pogromów Tutsi, na co zdominowana przez Tutsi armia odpowiedziała zakrojonymi na szeroką skalę odwetowymi masakrami Hutu. W wyniku obustronnych pogromów zginęło prawdopodobnie od 30 tys. do 100 tys. ludzi{{odn|Lemarchand|1996|s=XIV–XV}}{{odn|Lemarchand|2009|s=71, 146 i 290}}. Śmierć Ndadaye i będące jej konsekwencją rzezie na tle etnicznym skutecznie zahamowały proces demokratyzacji, zniszczyły rodzący się międzyetniczny konsensus oraz trwale zdestabilizowały państwo{{odn|Lemarchand|1996|s=XIII}}. Wkrótce rozpoczęła się [[Wojna domowa w Burundi|otwarta wojna domowa]] pomiędzy rządową armią a partyzanckimi ugrupowaniami Hutu. Konflikt pochłonął łącznie ok. 300 tys. ofiar oraz całkowicie zrujnował gospodarkę kraju{{odn|Lemarchand|2009|s=162–163}}. Wojnę domową zakończyło dopiero podpisanie porozumień pokojowych w [[Porozumienie pokojowe w Aruszy (2000)|Aruszy]] (2000) i [[Dar es Salaam]] (2003), dzięki którym możliwe stało się zawieszenie broni i przeprowadzenie demokratycznych wyborów w lipcu 2005 roku{{odn|Lemarchand|2009|s=169–170}}. Ostatnie rebelianckie ugrupowanie złożyło jednak broń dopiero w kwietniu 2009 roku.

 

 

== Ustrój polityczny ==