Pożegnania (film 1958): Różnice pomiędzy wersjami

''Pożegnania'' są drugim filmem pełnometrażowym wyreżyserowanym przez [[Wojciech Jerzy Has|Wojciecha J.Jerzeg Hasa]] i jego drugą adaptacją literacką. Podobnie jak w przypadku debiutanckiej ''[[Pętla (film 1957)|Pętli]]'' na podstawie opowiadania [[Marek Hłasko|Marka Hłaski]] oraz późniejszych adaptacji, Has traktował literacki pierwowzór jako punkt wyjścia dla własnej wypowiedzi. Starając się zachować wierność wobec prozy Stanisława Dygata, usunął jednak podczas adaptacji część wątków (między innymi francuskie epizody) i ukierunkowując całość w formie melodramatu. O ile powieść Dygata słynęła z ironicznego dystansu i lekkości prowadzenia wątków, Has wydobył podczas adaptacji cechy [[Sentymentalizm w literaturze polskiej|sentymentalne]] pierwotnego utworu{{Odn|Maron|2010|s=134-135}}. Sentymentalizm filmowych ''Pożegnań'' podkreślają między innymi lejtmotywy wizualne oraz muzyczne, przede wszystkim w postaci melodii piosenki „Pamiętasz, była jesień”{{Odn|Maron|2010|s=136-137}}. Marcin Maron, analizując po latach film Hasa, zwrócił uwagę, iż ''Pożegnania'' są „opowieścią o próbie zachowania wdzięku i godności w dramatycznie zmieniających się czasach”{{Odn|Maron|2010|s=142}}. Idylliczny nastrój tej opowieści podkreśla między innymi poemat [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]] ''W Szwajcarii'', cytowany przy barze w [[Zamachy Gwardii Ludowej na Café Club|Café Clubie]] przez miejscowego poetę{{Odn|Maron|2010|s=145}}.