Kanon Biblii: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne |
|||
Linia 10:
Istnieją rozbieżności w opiniach co do tego, kiedy ostatecznie ukształtował się żydowski kanon świętych pism. [[Talmud]]ysta [[Louis Ginzberg]] w swoim dziele nawiązującym do tekstu Biblii i zatytułowanym „Legendy żydowskie” uważał, że kanon Biblii hebrajskiej składający się z 24 ksiąg został ustalony przez [[Ezdrasz (postać biblijna)|Ezdrasza]] oraz uczonych w Piśmie w okresie [[Druga Świątynia|Drugiej Świątyni]]<ref>{{Cytuj książkę | autor = Louis Ginzberg | tytuł = The Legends of the Jews | wydawca = Jewish Publication Society. | miejsce = Filadelfia | data = 1909 | tom = Vol. IV : Chapter XI | rozdział = The Return of the Captivity | url = http://www.swartzentrover.com/cotor/e-books/misc/Legends/Legends%20of%20the%20Jews.pdf}}</ref>. Przyjmowano również koncepcję istnienia dwóch różnych „kanonów” – zbioru pism używanych przez Żydów jerozolimskich (''kanonu palestyńskiego'') oraz dla [[diaspora (naród)|Diaspory]] – Żydów na emigracji (''kanonu aleksandryjskiego''). Rozróżnienie takie powstało jako wynik teorii zaproponowanej w 1719 roku przez redaktora jednego z wydań [[Septuaginta|Septuaginty]], Francisa Lee.
Teoria dwóch kanonów była dalej rozwijana m.in. dzięki pracom katolickiego uczonego [[Franz Karl Movers|Franza Karla Moversa]]. Według niej hipotetyczny kanon aleksandryjski miał być obszerniejszy, gdyż miał zawierać księgi napisane specjalnie dla Diaspory. Za definicję kanonu aleksandryjskiego teoria przyjmuje Septuagintę, a ściślej – te jej księgi, które ostatecznie znalazły się w [[Wulgata|Wulgacie]] [[Hieronim ze Strydonu|Hieronima ze Strydonu]]. Księgi, które miały
== Kanon hebrajski (uznawany przez protestantyzm za autorytatywny) ==
|