Amfetamina: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m Wycofano edycje użytkownika 2A02:A310:241:9D00:50:DD94:4F6E:EADC (dyskusja). Autor przywróconej wersji to 46.148.164.181.
Znacznik: Wycofanie zmian
Linia 7:
|3. grafika = Amfetamina.wolna.zasada.jpg
|opis 3. grafiki = Próbka amfetaminy
|nazwa systematyczna = 1-fenylopropano-2-azan{{r|acdlabs}}<br />1-fenylopropano-2-amina{{r|acdlabs|PubChem}}<br />1-fenylopropylo-2-amina{{r|acdlabs}}, 1-fenylopropano-2-amina, α-metylobenzenoetanamina, α-metylofenetylamina a wacek flak, β-fenyloizopropyloamina, dezoksynorepineryna, pot. ''speed, feta, futro, polak itd. '''<ref name="PubChem Header" /><ref name="DrugBank1" /><ref>{{Cytuj |autor = Shaun L. Greene, Fergus Kerr, George Braitberg |tytuł = Review article: amphetamines and related drugs of abuse |czasopismo = Emergency medicine Australasia: EMA |data = 2008-10 |data dostępu = 2018-07-17 |issn = 1742-6723 |wolumin = 20 |numer = 5 |s = 391–402 |doi = 10.1111/j.1742-6723.2008.01114.x |pmid = 18973636}}</ref>
|nazwy farmaceutyczne = ''Amfetamini sulfas''
|inne nazwy = 2-amino-1-fenylopropan{{r|NIST1}}<br />1-fenylo-2-aminopropan{{r|PubChem}}<br />2-fenylo-1-metyloetyloamina{{r|psc}},<br />α-metylofenyloetyloamina,<br />benzedryna, psychedryna i in.{{r|NIST2}}
Linia 101:
Długoterminowa podaż odpowiednio wysokich dawek amfetaminy u niektórych [[gatunek (biologia)|gatunków]] [[zwierzęta|zwierząt]] powoduje nieprawidłowy rozwój [[układ dopaminergiczny|układu dopaminergicznego]] i uszkodzenie [[nerw]]ów<ref name="pmid22392347" /><ref name="AbuseAndAbnormalities">{{cytuj | autor=Berman S, O'Neill J, Fears S, Bartzokis G, London ED | tytuł=Abuse of amphetamines and structural abnormalities in the brain | czasopismo=Ann. N. Y. Acad. Sci. | data = 2008 | wolumin= 1141 | s= 195–220 | pmid=18991959 | doi=10.1196/annals.1441.031 | pmc=2769923}}</ref>. Jednak u ludzi z ADHD farmaceutyczne amfetaminy wydają się poprawiać rozwój mózgu i wzrost nerwów<ref name="Neuroplasticity 1">{{cytuj | autor=Hart H, Radua J, Nakao T, Mataix-Cols D, Rubia K | tytuł=Meta-analysis of functional magnetic resonance imaging studies of inhibition and attention in attention-deficit/hyperactivity disorder: exploring task-specific, stimulant medication, and age effects | czasopismo=JAMA Psychiatry | wolumin=70 | numer=2 | s=185–198 | data=2013 |pmid=23247506 |doi=10.1001/jamapsychiatry.2013.277|dostęp=o}}</ref><ref name="Neuroplasticity 2">{{cytuj | autor=Spencer TJ, Brown A, Seidman LJ, Valera EM, Makris N, Lomedico A, Faraone SV, Biederman J | tytuł=Effect of psychostimulants on brain structure and function in ADHD: a qualitative literature review of magnetic resonance imaging-based neuroimaging studies | czasopismo=J. Clin. Psychiatry | wolumin=74 | numer=9 | s=902–917 | data=2013 |pmid=24107764 |doi=10.4088/JCP.12r08287 |pmc=3801446}}</ref><ref name="Neuroplasticity 3">{{Cytuj |autor = T. Frodl, N. Skokauskas |tytuł = Meta-analysis of structural MRI studies in children and adults with attention deficit hyperactivity disorder indicates treatment effects |czasopismo = Acta Psychiatrica Scandinavica |data = 2012 |wolumin = 125 |numer = 2 |s = 114–126 |doi = 10.1111/j.1600-0447.2011.01786.x |pmid = 22118249}}</ref>. Przeglądy badań z użyciem [[Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego|rezonansu magnetycznego]] wskazują, że długoterminowe leczenie amfetaminą zmniejsza nieprawidłowości w budowie i funkcjonowaniu mózgu u pacjentów z ADHD, poprawiając funkcjonowanie kilku regionów mózgu, jak prawe [[jądro ogoniaste]]<ref name="Neuroplasticity 1" /><ref name="Neuroplasticity 2" /><ref name="Neuroplasticity 3" />.
 
Przeglądy badań klinicznych stymulantów ustaliły bezpieczeństwo i efektywność długoterminowego przyjmowania amfetaminy w leczeniu ADHD<ref name="Millichap" /><ref name="Long-term 2015">{{cytuj | autor = Arnold LE, Hodgkins P, Caci H, Kahle J, Young S | tytuł = Effect of treatment modality on long-term outcomes in attention-deficit/hyperactivity disorder: a systematic review | czasopismo = PLoS ONE | wolumin = 10 | numer= 2 | s = e0116407 | data = 2015 | pmid = 25714373 | pmc = 4340791 | doi = 10.1371/journal.pone.0116407}}<br />Figure 3: Treatment benefit by treatment type and outcome group</ref><ref name="Huang2011">{{Cytuj |autor = Yu-Shu Huang, Ming-Horng Tsai |tytuł = Long-term outcomes with medications for attention-deficit hyperactivity disorder: current status of knowledge |czasopismo = CNS drugs |data = 2011|wolumin = 25 |numer = 7 |s = 539–554 |doi = 10.2165/11589380-000000000-00000 |pmid = 21699268}}</ref>. Randomizowane badania kliniczne ciągłej terapii ADHD stymulantami przez okres 2 lat zademonstrowały efektywność i bezpieczeństwo leczenia<ref name="Millichap" /><ref name="HuangPizdenHujon2011Huang2011" />. 2 przeglądy wskazały na efektywność długoterminowej terapii ADHD stymulantami w redukcji osiowych objawów (nadmierna aktywność, deficyt uwagi, impulsywność), polepszaniu [[jakość życia|jakości życia]] i osiągnięć w nauce, a także poprawę w dużej liczbie wyników funkcjonalnych. Obszary największej poprawy długoterminowej ciągłej terapii stymulantami obejmują naukę (poprawa około 55%), prowadzenie pojazdów (100%), niemedyczne używanie leków (47% w przypadku wyników związanych z uzależnieniem), samoocenę (50%) i funkcje społeczne (67%)<ref name="Long-term 2015" />. Największy efekt terapia taka przynosi w nauce ([[Szkolna skala ocen|średnia ocen]], wyniki testów, długość edukacji i jej poziom), samoocenie (ocena kwestionariuszowa samooceny, liczba [[próba samobójcza|prób samobójczych]], współczynniki [[samobójstwo|samobójstw]]) i funkcjach społecznych (np. zdolności społeczne, jakość relacji)<ref name="Long-term 2015" />. Długoterminowe leczenie kombinowane ADHD (np. połączenie podaży stymulantów i terapii behawioralnej) wywołuje jeszcze większe efekty, poprawia większą część zbadanych czynników w każdym zakresie w porównaniu z wyłączą farmakoterapią stymulantem<ref name="Long-term 2015" />. Tak więc poprawie ulegają nauka, zachowania antyspołeczne, prowadzenie pojazdów, niemedyczne używanie leków, otyłość, praca, samoocena, korzystanie z pomocy w nauce, pracy, zdrowotnej, finansowej i prawnej, funkcje społeczne<ref name="Long-term 2015" /><ref name="Huang2011" />. Jeden z przeglądów podkreśla dziewięciomiesięczne randomizowane badanie dzieci z ADHD, w którym stwierdzono przyrost [[iloraz inteligencji|IQ]] o 4,5, ciągły wzrost uwagi oraz ciągłą redukcję destrukcyjnych zachowań i hiperaktywności<ref name="Millichap">{{cytuj książkę | autor = Millichap JG | tytuł = Attention Deficit Hyperactivity Disorder Handbook: A Physician's Guide to ADHD | rok = 2010 | wydawca = Springer | miejsce = New York, USA | isbn = 9781441913968 | strony = 121–123, 125–127 | wydanie = 2 | rozdział = Medications for ADHD}}</ref>. Inny przegląd wskazał, bazując na prospektywnym badaniu kohortowym, że trwająca całe życie terapia stymulantami rozpoczęta w dzieciństwie jest trwale skuteczna w kontroli objawów ADHD i obniża ryzyko uzależnienia od substancji w dorosłym życiu<ref name="Huang2011" />.
 
Współczesne modele ADHD sugerują związek z uszkodzeniem funkcjonalnym pewnych układów neuroprzekaźnikowych w mózgu<ref name="Malenka_2009_03" />; z uszkodzoną neurotransmisją [[dopamina|dopaminergiczną]] w szlaku mezokortykolimbicznym oraz [[noradrenalina|noradrenergiczną]] w [[miejsce sinawe|miejscu sinawym]] i [[kora przedczołowa|korze przedczołowej]]<ref name="Malenka_2009_03" />. Psychostymulanty takie jak [[metylofenidat]] i amfetamina są efektywne w leczeniu ADHD, ponieważ zwiększają aktywność neurotransmiterów w tych układach<ref name="Malenka_2009" /><ref name="Malenka_2009_03">{{cytuj | autor=Malenka RC, Nestler EJ, Hyman SE |redaktor=Sydor A, Brown RY | tytuł = Molecular Neuropharmacology: A Foundation for Clinical Neuroscience | data = 2009 | wydawca = McGraw-Hill Medical | miejsce = New York, USA | isbn = 9780071481274 | s = 154–157 | wydanie = 2nd | rozdział = Chapter 6: Widely Projecting Systems: Monoamines, Acetylcholine, and Orexin}}</ref><ref name="cognition enhancers">{{cytuj | autor=Bidwell LC, McClernon FJ, Kollins SH | tytuł = Cognitive enhancers for the treatment of ADHD | czasopismo = Pharmacol. Biochem. Behav. | wolumin = 99 | numer= 2 | s= 262–274 | data=2011 | pmid = 21596055 | pmc = 3353150 | doi = 10.1016/j.pbb.2011.05.002}}</ref>. Szacunkowo 80% używających tych stymulantów dostrzega poprawę objawów ADHD<ref name="Long-term 36">{{cytuj | autor = Parker J, Wales G, Chalhoub N, Harpin V | tytuł = The long-term outcomes of interventions for the management of attention-deficit hyperactivity disorder in children and adolescents: a systematic review of randomized controlled trials | czasopismo = Psychol. Res. Behav. Manag. | wolumin = 6 | s= 87–99 | data = 2013 | pmid = 24082796 | pmc = 3785407 | doi = 10.2147/PRBM.S49114}}</ref>. Dzieci z ADHD przyjmujące stymulanty ogólnie mają lepsze relacje z rówieśnikami i członkami rodziny, lepsze wyniki w szkole, trudniej się [[rozpraszalność uwagi|rozpraszają]], są mniej [[impulsywność|impulsywne]], na dłużej też skupiają uwagę<ref name="Millichap_3">{{cytuj książkę | autor = Millichap JG | tytuł = Attention Deficit Hyperactivity Disorder Handbook: A Physician's Guide to ADHD | rok = 2010 | wydawca = Springer | miejsce = New York, USA | isbn = 9781441913968 | strony = 111–113 | wydanie = 2. | rozdział = Chapter 9: Medications for ADHD}}</ref><ref name="ADHD">{{cytuj stronę | tytuł=Stimulants for Attention Deficit Hyperactivity Disorder | url=http://www.webmd.com/add-adhd/childhood-adhd/stimulants-for-attention-deficit-hyperactivity-disorder | praca = WebMD | opublikowany = Healthwise | data = 12 April 2010 | data dostępu=12 November 2013}}</ref>. Przegląd [[Cochrane Collaboration]](przeglądy Cochrane Collaboration stanowią wysokiej jakości metaanalizy randomizowanych badań klinicznych<ref name="pmid16052183">{{cytuj pismo | autor=Scholten RJ, Clarke M, Hetherington J | tytuł=The Cochrane Collaboration | czasopismo=Eur. J. Clin. Nutr. | wolumin=59 Suppl 1 | wydanie= | strony=S147–S149; dyskusja S195–S196 | data= 2005 |pmid=16052183 |doi=10.1038/sj.ejcn.1602188}}</ref>) dotycząca leczenia ADHD u dzieci, młodzieży i dorosłych farmaceutycznymi amfetaminami stwierdził, że o ile leki te poprawiają objawy krótkoterminowo, cechują się większymi współczynnikami dyskontynuacji leczenia niż inne leki z powodu działań niepożądanych<ref name="Cochrane Amphetamines ADHD">{{cytuj pismo | autor=Castells X, Ramos-Quiroga JA, Bosch R, Nogueira M, Casas M | tytuł=Amphetamines for Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in adults | czasopismo=Cochrane Database Syst. Rev. | wolumin= | wydanie=6 | strony=CD007813 | data=2011 |pmid=21678370 |doi=10.1002/14651858.CD007813.pub2}}</ref><ref name="pmid26844979">{{cytuj pismo | autor = Punja S, Shamseer L, Hartling L, Urichuk L, Vandermeer B, Nikles J, Vohra S | tytuł = Amphetamines for attention deficit hyperactivity disorder (ADHD) in children and adolescents | czasopismo = Cochrane Database Syst. Rev. | wolumin = 2 | wydanie = | strony = CD009996 | data = 2016 | pmid = 26844979 | doi = 10.1002/14651858.CD009996.pub2}}</ref>. Przegląd Cochrane Collaboration na temat leczenia ADHD u dzieci z [[tik]]ami, między innymi z [[Zespół Tourette’a|zespołem Tourette'a]], wskazał, że ogólnie stymulanty nie pogarszają tików, ale wysokie dawki dekstramfetaminy mogą zaostrzać tiki u niektórych osób<ref>{{cytuj pismo| autor=Pringsheim T, Steeves T | tytuł=Pharmacological treatment for Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) in children with comorbid tic disorders| czasopismo = Cochrane Database Syst. Rev. | data= 2011 | wydanie=4 | strony=CD007990 | pmid=21491404 | doi=10.1002/14651858.CD007990.pub2}}</ref>.
Linia 127:
 
Wykazano, że amfetamina wywołuje u ludzi [[Warunkowana preferencja miejsca|warunkowaną preferencję miejsca]] już w dawkach terapeutycznych<ref name="Cochrane Amphetamines ADHD" /><ref name="Human CPP">{{cytuj | autor = Childs E, de Wit H | tytuł = Amphetamine-induced place preference in humans | czasopismo = Biol. Psychiatry | wolumin = 65 | numer = 10 | s= 900–904 | data = 2009 | pmid = 19111278 | pmc = 2693956 | doi = 10.1016/j.biopsych.2008.11.016}}</ref>. Oznacza to, że osoby te nabywają preferencję spędzania czasu w miejscu, gdzie wcześniej przyjmowały amfetaminę<ref name="Human CPP" />.
 
 
Co za syf
 
== Przedawkowanie ==
Linia 284 ⟶ 281:
|}
|}
 
Użytkownicy często nie mogąc doczekać się końca jakże często gównianego działania, uprawiają dewastację mało ważnych zagadnień na wikipedii.
 
== Przypisy ==