Artur Eisenbach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 26:
Na początku [[II wojna światowa|II wojny światowej]] wraz z rodziną udał się do rodzinnego miasta żony (siostry [[Emanuel Ringelblum|Emanuela Ringelbluma]]) – [[Buczacz]]a, gdzie w 1942 zginęła jego małżonka i córka. On sam został zesłany w głąb [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związku Radzieckiego]], skąd w 1946 jako [[repatriacja|repatriant]] wrócił do [[Polska|Polski]] i osiadł w [[Warszawa|Warszawie]]. Był członkiem [[Polska Partia Robotnicza|PPR]], a od 1948 roku – członkiem [[Polska Zjednoczona Partia Robotnicza|PZPR]]{{r|O}}. W 1947 roku podjął pracę w [[Centralna Żydowska Komisja Historyczna|Centralnej Żydowskiej Komisji Historycznej]] przy [[Centralny Komitet Żydów Polskich|Centralnym Komitecie Żydów Polskich]] i następnie jako kierownik archiwum w [[Żydowski Instytut Historyczny|Żydowskim Instytucie Historycznym]], którego dyrektorem był w latach 1966–1968.
Po [[Marzec 1968|wydarzeniach z marca 1968]] został zdymisjonowany ze stanowiska dyrektora Instytutu, czego powodem była jego skuteczna walka w obronie zbiorów i dorobku przed jego planowaną likwidacją. W 1966 został pracownikiem [[Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla Polskiej Akademii Nauk|Instytutu Historii]] [[Polska Akademia Nauk|Polskiej Akademii Nauk]]. W 1977 przeszedł na emeryturę. W 1982 był konsultantem przy produkcji filmu [[Jerzy Kawalerowicz|Jerzego Kawalerowicza]] [[Austeria (film)|''Austeria'']]. W 1987 wyjechał do [[Izrael]]a, gdzie współpracował z [[Uniwersytet Hebrajski|Uniwersytetem Hebrajskim]] w [[Jerozolima|Jerozolimie]] i Instytutem [[Jad Waszem]]. W obliczu pogłębiającej się choroby nowotworowej popełnił [[samobójstwo]] w [[Tel Awiw-Jafa|Tel
== Twórczość ==
| |||