Księstwo oświęcimskie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Historia: doprecyzowałem dane zachowały się w Metryce Koronnej statuty sejmu z czasów Zygmunta I Starego i Zygmunta Augusta. |
m →Historia: poprawka stylistyczna za dużo i |
||
Linia 74:
Od tego momentu zwierzchnikiem księstwa stał się mianowany przez polskiego króla [[starosta]]; szlachta zachowała odrębne prawa, z własnym sejmem i prawodawstwem. W 1564 roku księstwo oświęcimskie i zatorskie wcielono do [[Korona Królestwa Polskiego|Królestwa Polski]], równocześnie przyłączono je do [[województwo krakowskie (I Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]], jako [[powiat śląski]]<ref>Radosław Truś (2008). Beskid Mały: przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”. S. 35. {{ISBN|978-83-89188-77-9}}.</ref>. Według dwóch dokumentów służących administracji do ściągania podatków: oblaty taryfy łanowej z 1673 oraz taryfy podatkowej Rzeczypospolitej z 1772 roku wynika, że obszar księstw Oświęcimia i Zatora (czyli powiatu śląskiego) liczył łącznie 7 miast (w międzyczasie założono miasta [[Biała Krakowska|Biała]] i [[Kalwaria Zebrzydowska|Zebrzydów]]) oraz 241 włości z ludnością liczącą 164 577{{r|Gatkowski}}.
Po [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski]] (1772) tereny dawnego księstwa oświęcimskiego przypadły Austrii, wchodząc w skład ziem odtąd nazywanych w skrócie jako [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicja]]. Uwzględniając dawne księstwo, oficjalna nazwa tej części zaboru austriackiego po III rozbiorze brzmiała: ''Królestwo Galicji i Lodomerii wraz z Wielkim Księstwem Krakowskim
W 1918 roku tereny dawnego Księstwa Oświęcimskiego znalazły się w granicach [[II Rzeczpospolita|odrodzonej Polski]] jako część [[województwo krakowskie (II Rzeczpospolita)|województwa krakowskiego]].
| |||