Manifest komunistyczny: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Communist-manifesto.png|thumb|Strona tytułowa pierwszego wydania ''Manifestu komunistycznego'' – Londyn 1848]]

 

Manifest zaczyna się słowami ''Widmo krąży po Europie – widmo komunizmu'', a kończy ''[[Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!]]'' Hasło to umieszczane było w pasku tytułowym ([[Winieta (drukarstwo)|winiecie]]) czasopism – organów partii marksistowskich, np. w „[[Trybuna Ludu|Trybunie Ludu]]”, „[[Robotnik (gazeta)|Robotniku]]”.

 

== Omówienie treści ==

[[Plik:MarxEngels 4a.jpg|thumb|Pomnik Marksa i Engelsa na Forum Marksa i Engelsa w Berlinie (2005)]]

Marks uważa, że ''historia wszystkich dotychczasowych społeczeństw jest historią walk klasowych''. Od swego zarania ludzkość była podzielona na wyzyskiwaczy i wyzyskiwanych, toczących ze sobą nieustanną walkę. Na obecnym etapie rozwoju społeczeństwa przeciwstawne klasy tworzą [[burżuazja]] i [[proletariat|proletariusze]]. Rozwój technologiczny sprawił, że klasowe antagonizmy stają się coraz wyraźniejsze i obejmują praktycznie całe społeczeństwo. Jak zauważa [[Jarosław Ładosz]], ''walka klas posiada znaczenie określające, podstawowe w stosunku do wszelkich innych sfer życia społecznego ludzi(...) określać ma całokształt życia społecznego, a więc i rozwój działalności produkcyjnej.''

''Ale burżuazja – pisze dalej Marks – nie tylko wykuła oręż, który jej niesie śmierć; stworzyła także ludzi, którzy tym orężem pokierują – nowoczesnych robotników – proletariuszy.'' W państwie kapitalistycznym traktowani są jak każdy inny towar – zmuszeni są sprzedawać się burżuazji za cenę równą kosztom reprodukcji [[siła robocza|siły roboczej]]. Bezustannie wyzyskiwani, zagrożeni bezrobociem podejmują walkę o zmianę tej nieludzkiej sytuacji. Początkowo buntują się przeciwko narzędziom produkcji, które poprzez zastępowanie ludzi maszynami likwidują miejsca pracy, następnie walczą z sytuacją we własnym [[Zakład pracy|zakładzie pracy]], by z czasem zakwestionować całość stosunków kapitalistycznych.

 

W tym momencie walka proletariatu nabiera charakteru politycznego i obejmuje coraz szersze rzesze społeczeństwa. ''To organizowanie się proletariuszy w klasę – stwierdza Marks – a tym samym w partie polityczną, jest co chwilę na nowo rozsadzane przez konkurencję między samymi robotnikami. Ale organizacja odradza się wciąż na nowo, zyskując na sile, zwartości, potędze.''