|
Rozporządzeniem [[Ministerstwo Obrony Narodowej|ministra obrony narodowej]] [[Antoni Macierewicz|Antoniego Macierewicza]] z 4 lutego 2016 została powołana Podkomisja ds. Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego pod Smoleńskiem, utworzona przy Komisji Badania Wypadków Lotniczych Lotnictwa Państwowego, której przewodniczącym został [[Wacław Berczyński]], w jej składzie zasiedli m.in. [[Kazimierz Nowaczyk]], [[Wiesław Binienda]], [[Jan Obrębski]], [[Zdzisław Gosiewski]], [[Grzegorz Szuladziński]], [[Piotr Witakowski]], a ekspertami zostali [[Michael Baden]], [[Andriej Iłłarionow]]<ref>{{Cytuj stronę |url = http://podkomisjasmolensk.mon.gov.pl/pl/1_12.html |tytuł = Podpisanie rozporządzenia w sprawie KBWLLP |data = 2016-02-04 |opublikowany = podkomisjasmolensk.mon.gov.pl |data dostępu = 2016-11-24}}</ref><ref>{{Cytuj stronę |url = http://podkomisjasmolensk.mon.gov.pl/pl/2.html |tytuł = Skład podkomisji |opublikowany = podkomisjasmolensk.mon.gov.pl |data dostępu = 2016-11-24}}</ref>.
11 kwietnia 2018 Podkomisja KBWLLP zaprezentowała Raport Techniczny<ref name=pr1>{{cytuj stronę|url=https://www.polskieradio24.pl/130/5925/Artykul/2090937,Raport-techniczny-podkomisji-smolenskiej-Samolot-ulegl-destrukcji-w-powietrzu-w-wyniku-eksplozji|tytuł=Raport techniczny podkomisji smoleńskiej. "Samolot uległ destrukcji w powietrzu w wyniku eksplozji"|data=2018-04-11|opublikowany=polskieradio24.pl}}</ref>. Według podkomisji na tragedię złożyło się szereg działań: od remontu samolotu, sposobu przygotowania oficjalnej delegacji rządowej do Katynia, po świadome fałszywe sprowadzenie samolotu do lądowania przez rosyjskich kontrolerów oraz awarie i eksplozje, które ostatecznie zniszczyły samolot{{r|pr1}}. We wstępie do raportu, podkomisja na podstawie decyzji jej członków, unieważniła raport komisji Jerzego Millera z 2011: „Podkomisja KBWLLP MON unieważnia klasyfikację przyczyn katastrofy samolotu TU 154M w Smoleńsku, jako kontrolowany lot ku ziemi spowodowany przez błąd pilota”, podając siedem przyczyn takiej decyzji.<ref name=pr2>{{cytuj stronę|url=https://www.polskieradio.pl/5/3/Artykul/2090897,Raport-podkomisji-smolenskiej-Co-do-natury-eksplozji-Tu154M-nie-ma-watpliwosci|tytuł=Raport podkomisji smoleńskiej. "Co do natury eksplozji Tu-154M nie ma wątpliwości"|data=2018-04-11|opublikowany=polskieradio24.pl}}</ref><ref name=mon>{{cytuj stronę|url=http://podkomisjasmolensk.mon.gov.pl/plik/file/raport_techniczny.pdf|tytuł=Raport Techniczny. Fakty, które przesądziły o katastrofie samolotu Tu-154M nr 101 zaistniałego dnia 10 kwietnia 2010 r. w rejonie lotniska Smoleńsk Północny (PDF)|data=2018-04-11|autor=Podkomisja do Ponownego Zbadania Wypadku Lotniczego|opublikowany=podkomisjasmolensk.mon.gov.pl}} [http://podkomisjasmolensk.mon.gov.pl/pl/1/3.html Strona Podkomisji KBWLLP z informacjami nt raportu]</ref>.
ZniszczonyWedług zostałpodkomisji, takżeeksplozja trzecikesonu dźwigarbaku balastowego była główną przyczyną zniszczeń Tu-154 na moment przed przyziemieniem. Wybuch zniszczył sam keson, czyli fragment lewej części centropłata, wraz z przednim dźwigarem i żebrami. Wybuch rozsadził trzecią salonkę zabijając wszystkich jej pasażerów i rozrzucając ich szczątki na całej długości wrakowiska. Równocześnie fala detonacyjna wysadziła lewe drzwi pasażerskie, które wbiły się na metr w ziemię, a tysiące fragmentów kuchni zostały rozproszone na 1/3 obszaru katastrofy. Fala detonacyjna idąca w kierunku ogona rozerwała ten fragment kadłuba i spowodowała wywinięcie lewej i prawej burty wraz z dachem na zewnątrz konstrukcji. Śladem przemieszczania się w kierunku ogona fali wybuchowej jest wyrwany na zewnątrz, wzdłuż lewej burty, panel ▼Podkomisja zamieściła w raporcie podsumowanie (str. 51) – „materiał dowodowy zawarty w raporcie wskazujący na eksplozyjny charakter zniszczenia TU-154”{{r|mon}}. Według raportu następujące fakty wskazują na eksplozyjny charakter zniszczenia TU-154M:
Lewej odejmowanej części skrzydła:
* Zniszczenia powybuchowe na skrzydle i odłamkach:
** „loki” powybuchowe,
** odkształcenia odłamków na skutek wewnętrznej fali powybuchowej,
** rozrzut odłamków we wszystkich kierunkach w stosunku do toru przemieszczania się samolotu (także w tył i na boki),
** identyfikacja wewnętrznych części skrzydła, które osiadły na gałęziach wysokich partii drzew,
** zniszczenia slotów oraz części noska lewej odejmowanej części skrzydła, wskazujące na działanie ciśnienia wewnętrznego.
* Brak śladów uderzenia o przeszkodę naziemną części pochodzących z krawędzi natarcia skrzydła.
* Eksperymenty przeprowadzone przez Podkomisję potwierdzające możliwość przecięcia skrzydła ładunkiem wybuchowym dokonującym zniszczeń analogicznych do obserwowanych w wypadku zniszczenia końcówki skrzydła Tu-154M.
Eksplozja kesonu baku balastowego była główną przyczyną zniszczeń Tu-154 na moment przed przyziemieniem. Wybuch, który tu nastąpił, zniszczył sam keson, czyli fragment lewej części centropłata, wraz z przednim dźwigarem i osmolonymi żebrami. Dźwigar przeleciał ok. 70 metrów na zachód.
▲Zniszczony został także trzeci dźwigar. Wybuch rozsadził trzecią salonkę zabijając wszystkich jej pasażerów i rozrzucając ich szczątki na całej długości wrakowiska. Równocześnie fala detonacyjna wysadziła lewe drzwi pasażerskie, które wbiły się na metr w ziemię, a tysiące fragmentów kuchni zostały rozproszone na 1/3 obszaru katastrofy. Fala detonacyjna idąca w kierunku ogona rozerwała ten fragment kadłuba i spowodowała wywinięcie lewej i prawej burty wraz z dachem na zewnątrz konstrukcji. Śladem przemieszczania się w kierunku ogona fali wybuchowej jest wyrwany na zewnątrz, wzdłuż lewej burty, panel
przypodłogowy.
* Liczne odłamki osmolone i opalone rozsiane około 100 metrów przed miejscem upadku samolotu.
* Rozpad samolotu na kilkadziesiąt tysięcy części.
* Brak krateru po uderzeniu w miękki grunt ponad 70 tonowego samolotu przesuwającego się po ziemi przez ok. 150m.
* Całkowite zniszczenie wszystkich foteli. Oddzielne położenie siedzeń, oparć, stelaży.
* Całkowite zdarcie z wewnętrznej części kadłuba wykładziny wraz z izolacją.
* Wyrwanie z burty lewych drzwi pasażerskich wbitych na 1 metr w ziemię z prędkością przekraczającą 10 krotnie prędkość spadania samolotu (12m/s).
* Wywinięcie na zewnątrz burt centralnej części kadłuba znajdującej się nad epicentrum eksplozji.
* Rozpad kuchni znajdującej się w pobliżu eksplozji na obszarze ponad 1300 m²
* Charakterystyczne zniszczenia ciał ofiar:
** całkowite rozczłonkowanie kilkunastu ofiar siedzących w salonce nad centrum eksplozji i rozrzucenie ich ciał na całym obszarze wrakowiska,
** identyfikacja wyłącznie drobnych fragmentów ciał ofiar w początkowej partii wrakowiska (ok. 1/3 całości powierzchni wrakowiska),
** liczne i rozległe rany oparzeniowe ciał ofiar odnalezionych poza sferą ognia naziemnego,
** całkowite zdarcie ubrań z kilkudziesięciu ciał ofiar.
* Identyfikacja przez ekspertów CLKP jesienią 2012 r. masowego występowania śladów materiałów wybuchowych, zwłaszcza na fragmentach foteli.
Według Podkomisji Raport Techniczny jest raportem cząstkowym, natomiast w wyniku anulowania ustaleń Raportu Millera z 2011 obecnie nie ma oficjalnego stanowiska państwa polskiego w sprawie katastrofy smoleńskiej – do czasu powstania raportu końcowego Podkomisji KBWLLP{{r|pr1}}{{r|pr2}}.
| 