George Brown (polityk): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
||
Linia 18:
| quote =
}}
'''George Alfred George-Brown, baron George-Brown''' (ur. [[2 września]] [[1914]] w [[Lambeth]], zm. [[2 czerwca]] [[1985]] w [[Truro]]) – brytyjski polityk, członek [[Partia Pracy (Wielka Brytania)|Partii Pracy]], minister w rządach [[Clement
Urodził się jako '''George Alfred Brown'''. Był synem kierowcy ciężarówki i weterana [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Brown kształcił się w Gray Street Elementary School w [[Blackfriars (Londyn)|Blackfriars]] oraz w West Square Central School. Po ukończeniu 15 lat Brown opuścił szkołę i rozpoczął pracę w jednej z firm w [[City of London]]. Od [[1932]] r. pracował w John Lewis Partnership. Równocześnie kontynuował naukę w szkołach wieczorowych. [[22 kwietnia]] [[1937]] r. poślubił Sophie Levene. Wcześniej rozpoczął pracę w Związku Zawodowym Pracowników Transportu. W [[1940]] r. rozpoczął pracę w korpusie Służby Cywilnej w ministerstwie rolnictwa. W [[1945]] r. dostał się do [[Izba Gmin|Izby Gmin]], wygrywając wybory w okręgu [[Okręg wyborczy Belper|Belper]]. Od razu został parlamentarnym prywatnym sekretarzem [[George Isaacs|George’a Isaacsa]], ministra pracy.
W kwietniu [[1947]] r. Brown został parlamentarnym prywatnym sekretarzem
Po wygranej Partii Pracy w wyborach [[1964]] r. Brown objął nowo utworzone stanowisko ministra spraw ekonomicznych. Otrzymał również tytuł pierwszego sekretarza stanu. Na tych stanowiskach Brown odpowiadał za przygotowanie „narodowego planu” ekonomicznego. Plan został przedstawiony [[16 września]] [[1965]] r. i określał wszystkie aspekty rozwoju ekonomicznego kraju w okresie najbliższych pięciu lat. Po wyborach [[1966]] r. Brown opowiadał się za jak najszybszą dewaluacją funta. Sprzeciwiali się temu premier Wilson i
Brown zrezygnował dość niespodziewanie w marcu [[1968]] r. Jako przyczynę podawano problemy ministra z alkoholem. Dzień wcześniej miał przyjść pijany na spotkanie z premierem. W [[1970]] r. Brown przegrał wybory parlamentarne w swoim okręgu. Wkrótce potem został kreowany parem dożywotnim jako '''baron George-Brown''' i zasiadł w [[Izba Lordów|Izbie Lordów]]. Z tej okazji zmienił nazwisko na George-Brown. W [[1971]] r. opublikował swoją autobiografię pt. ''In My Way''. W [[1981]] r. przeszedł do [[Partia Socjaldemokratyczna (Wielka Brytania, 1981)|Partii Socjaldemokratycznej]].
| |||