Mikołaj Stefan Pac: Różnice pomiędzy wersjami

'''Mikołaj Stefan Pac''' herbu [[Gozdawa (herb szlachecki)|Gozdawa]] (ur. ok. 1623<ref>Andrzej Rachuba, ''Mikołaj Stefan Pac'' [w:] [[Polski Słownik Biograficzny]], t. XXIV, 1979, s. 738.</ref>, zm. [[8 maja]] [[1684]] w [[Rudawa (Białoruś)|Rudawie]] pod [[Grodno|Grodnem]]<ref>[http://pbc.biaman.pl/dlibra/docmetadata?id=oai:pbc.biaman.pl:1507&from=http://fbc.pionier.net.pl ''Pacowie: materyjały historyczno-genealogiczne / ułożone i wydane przez Józefa Wolffa''], [[Petersburg]] 1885, s. 183.</ref>) – [[wojewodowie troccy|wojewoda trocki]] od 1651, [[kasztelan]] [[Wilno|wileński]] w 1670, marszałek [[Trybunał Główny Wielkiego Księstwa Litewskiego|Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego]] w 1666 roku<ref>Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 133.</ref>, [[biskupi wileńscy|biskup wileński]] od 1671, dyrektor trockiego [[sejmik przedsejmowy|sejmiku przedsejmowego]] [[1664]] roku<ref>Andrzej B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w. - ustrój i funkcjonowanie : sejmik trocki, Warszawa 2000, s. 220.</ref>.

Kariera Mikołaja Stefana Paca była dość wyjątkowa na tle [[magnat]]erii polskiej i litewskiej. W 1651 otrzymał stanowisko [[wojewodowie troccy|wojewody trockiego]], mimo niepełnienia wcześniej żadnych znaczących urzędów. 17 października 1655 roku złożył przysięgę na wierność carowi [[Aleksy I Romanow|Aleksemu Michajłowiczowi]]<ref>Крестоприводная книга Великого Княжества Литовского 1655 г., w: Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4, Moskwa-Warszawa 1999, s. 51-117.</ref>. Był uczestnikiem [[konfederacja tyszowiecka|konfederacji tyszowieckiej]] w 1655 roku<ref>Adam Kersten, Z badań nad konfederacją tyszowiecką, w: Rocznik Lubelski, t. I, 1958, s. 116.</ref>. W 1661 był delegatem [[Senat (I Rzeczpospolita)|Senatu]] na [[Trybunał Skarbowy Wielkiego Księstwa Litewskiego]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 371.</ref>. W 1664 dyrektor trockiego [[sejmik przedsejmowy|sejmiku przedsejmowego]]<ref>Andrzej B. Zakrzewski, Sejmiki Wielkiego Księstwa Litewskiego XVI-XVIII w. - ustrój i funkcjonowanie : sejmik trocki, Warszawa 2000, s. 220.</ref> Na sejmie abdykacyjnym [[16 września]] [[1668]] roku podpisał akt potwierdzający [[abdykacja|abdykację]] [[Jan II Kazimierz Waza|Jana II Kazimierza Wazy]]<ref>Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.</ref>. W 1670 został [[kasztelan]]em [[Wilno|wileńskim]], jednak już po kilku miesiącach rozwiódłszy się z żoną złożył posiadane urzędy, przyjął święcenia kapłańskie i został niemal natychmiast mianowany [[biskupi wileńscy|biskupem wileńskim]]. Bardzo szybko popadł w ostry konflikt z [[kapituła|kapitułą]] wileńską, wskutek czego kapituła starała się w [[Rzym]]ie o unieważnienie jego nominacji. W efekcie tych wypadków do konsekracji biskupiej doszło dopiero w 1681. Nie był rzeczywiście mianowany biskupem wileńskim przez papieża [[Innocenty XI|Innocentego XI]] do 25 maja 1682.<ref>''Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi'', t. V, [[Padwa|Patavii]] 1952, s. 416. {{lang|la}}</ref>