Nie jest jasne, czy metoda rzeczywiście wspomaga rozwój ruchowy lub wzmacnia relacje. Nieliczne badania, dotyczące SDM, charakteryzują się poważnymi błędami i ograniczeniami metodologicznymi. Najczęstszymi problemami są małe grupy badawcze, brak [[Grupa kontrolna|grupy kontrolnej]], [[Ślepa próba (medycyna)|zaślepiania]], losowego [[Dobór próby|dobrudoboru]] badanych, a nawet błędne użycie [[Test statystyczny|testów statystycznych]]. Przykładowo, w badaniu Hill (1986) sprawdzano wpływ metody na poprawę koncentracji uwagi (pięć wskaźników zachowania) i zachowań prospołecznych (14 wskaźników) u ośmiu dzieci z upośledzeniem umysłowym. Zachowanie dzieci (przed i po sesji ćwiczeń) oceniane było przez jedną osobę (nie wiadomo czy znała hipotezy badawcze). Nie kontrolowano wpływu innych zmiennych (np. zmęczenia) na wyniki. Hill wykazała niewielki wpływ interwencji na dwóch wskaźnikach z każdego z dwóch obszarów zachowania. Podczas (wielokrotnych!) [[Test istotności dla dwóch średnich|porównań]] średnich wyników, nie dokonano korekty ryzyka popełnienia tzw. [[Błąd I rodzaju|błędu I rodzaju]]<ref name="uwagaa" group="uwaga">Prawdopodobieństwo, że wynik porównania dwóch średnich (odrzucenie hipotezy o braku różnic między nimi) jest jedynie dziełem przypadku, zwiększa się wraz z ilością testowanych hipotez badawczych. W wypadku opisywanych tutaj badań – wraz z ilością mierzonych wskaźników zachowania. Z tego powodu stosuje się odpowiednie korekty zmniejszające to ryzyko (zobacz: [[problem porównań wielokrotnych]]).</ref>. Podobne ograniczenia dotyczą badań Lubianiec (1991) i Lisieckiej (1991), przeprowadzonych na 18 podopiecznych domu dziecka oraz na 20 dzieciach z [[Zespół Downa|zespołem Downa]]. W wypadku obu badań, połowa z dzieci stanowiła grupę kontrolną (brak jakiejkolwiek interwencji). Ponownie zignorowano problem inflacji prawdopodobieństwa błędnej oceny różnic pomiędzy wynikami (choć udało się wykazać ich znacznie więcej niż u Hill). Oceny zmiany zachowania dokonywały te same osoby, które przeprowadzały terapię (nie kontrolowano [[Efekt Pigmaliona|efektu oczekiwań]] przeprowadzających eksperyment)<ref name=":0">{{Cytuj |autor = Marta Bogdanowicz, Bożena Kisiel, Maria Przasnyska |tytuł = Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka |data = 1997 |isbn = 8302047899 |wydanie = 3 |miejsce = Warszawa |wydawca = Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne |s = 105-139}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Andrew V Frane |tytuł = Are per-family type I error rates relevant in social and behavioral science? |czasopismo = Journal of Modern Applied Statistical Methods |data = 2015-05-01 |issn = 1538-9472 |wolumin = 14 |numer = 1 |s = 12–23 |doi = 10.22237/jmasm/1430453040 |url = https://digitalcommons.wayne.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1855&context=jmasm |dostęp = o}}</ref>.
W nowszym badaniu, z 2012, próbowano ustalić wpływ programu zabaw, opartych na technikach Sherborne, na relację rodzic-dziecko (10 osób), ale nie użyto żadnych testów statystycznych pozwalających na wykazanie różnic w wynikach<ref>{{Cytuj |autor = Carrie Weston |tytuł = Becoming bonded through Developmental Movement Play: review of a parent and child movement group incorporating the theory, practice and philosophy of Sherborne Developmental Movement |czasopismo = Body, Movement and Dance in Psychotherapy |data = 2012-11 |issn = 1743-2979 |wolumin = 7 |numer = 4 |s = 245–262 |doi = 10.1080/17432979.2012.669795}}</ref>. W innym badaniu, przeprowadzonym na kilkudziesięciu studentach studiów pedagogicznych, próbowano wykazać wpływ programu opartego na SDM na [[Inteligencja emocjonalna|inteligencje emocjonalną]] i [[Empatia|empatię]]. Badanie charakteryzowało się podobnymi ograniczeniami metodologicznymi, jak opisane wcześniej. Wykazano minimalny wzrost inteligencji emocjonalnej (1-2 punkty na 55 stopniowych skalach kwestionariusza) oraz brak różnic, jeśli chodzi o wyniki na skali mierzącej empatię<ref>{{Cytuj |autor = Meirav Hen, Ofra Walter |tytuł = The Sherborne Developmental Movement (SDM) teaching model for pre-service teachers |czasopismo = Support for Learning |data = 2012-2 |wolumin = 27 |numer = 1 |s = 11–19 |doi = 10.1111/j.1467-9604.2011.01509.x}}</ref>.
