Strażnica WOP Gierałcice: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m dodanie przypisu
zbędne
Linia 87:
* inne wyposażenie zależnie od potrzeb ochranianego odcinka → {{odn|ref=nie|Regulamin służby granicznej|1968|s=39}}</ref> z której zabezpieczano odcinek granicy od zn. gran. nr ''160/7'' do zn. gran. nr ''IV/162''.
 
Strażnica WOP Lądowa rozwinięta kat. I w Gierałcicach do 31 października 1989 roku, a od 1 listopada 1989 roku Strażnica WOP Lądowa kadrowa kat. I w Gierałcicach, ochraniała odcinek granicy państwowej od do znaku granicznego nr ''160/3b'' (włącznie, Biała Głuchołaska) do znaku granicznego nr ''IV/170'' (wyłącznie). W okresie zimowym pas śnieżny sprawdzany był do znaku granicznego nr ''160/2a'' na korzyść [[Strażnica WOP Konradów|strażnicy WOP Konradów]], do znaku granicznego nr ''170/1'' na korzyść [[Strażnica WOP Jasienica Górna|strażnicy WOP Jasienica Górna]].
Główny kierunek w ochronie granicy skupiała od znaku granicznego nr ''160/3b'' do znaku granicznego nr ''IV/162'' w głębi miejscowość Głuchołazy, natomiast odcinek zagrożony od znaku granicznego nr ''167/7'' do znaku granicznego nr ''168/12'' w głębi [[miejscowość]] [[Sławniowice]]. W ochronie granicy dowódcy strażnicy ściśle współpracowali z swoimi odpowiednikami tj. naczelnikami placówek OSH (Ochrana Statnich Hranic) [[Czechosłowacka Republika Socjalistyczna|CSRS]] Mikulovice<ref group=uwaga>OSH Mikulovice wspólnie ochraniała odcinek granicy państwowej od znaku granicznego nr ''160/b'' do znaku granicznego nr ''IV/170''. Główny wysiłek w ochronie granicy skupiała na kierunku Mikulovice–Głuchołazy znak graniczny ''IV/160''–''160/10''</ref> (mjr Drahomir Grund).