Aleksander Zygmunt Myszkowski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kbigeo (dyskusja | edycje)
m szablon
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Linia 31:
W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] walczył w [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionach Polskich]]. Był oficerem [[5 Pułk Piechoty Legionów|5 pułku piechoty Legionów]]. W lipcu 1916 roku, w czasie [[Bitwa pod Kostiuchnówką|bitwy pod Kostiuchnówką]], przejął dowództwo 8 kompanii po rannym por. Rapidzie. Kompanię tworzyli [[górale żywieccy]], ochotnicy ze wsi [[Czaniec]], nazywający siebie „Cańcokami”. 6 lipca prowadząc atak na bagnety został ranny w kolano<ref>Leon Berbecki, ''Pamiętniki ...'' s. 109.</ref>. Po [[Kryzys przysięgowy|kryzysie przysięgowym]] wstąpił do [[Polska Siła Zbrojna|Polskiej Siły Zbrojnej]]. W okresie od 1 października 1917 roku do 18 sierpnia 1918 roku był dowódcą Klasy „C” w [[Szkoła Podchorążych Piechoty|Szkole Podchorążych]] w Ostrowi Mazowieckiej<ref>''Księga pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930 ...'' s. 384.</ref>.
 
W 1920 roku był [[attaché wojskowy]]m przy [[ambasada|Poselstwie Polskim]] w Rydze. W latach 1921-1922 był słuchaczem I Kursu Doszkolenia [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie. Po ukończeniu kursu i uzyskaniu „pełnych kwalifikacji do pełnienia służby na stanowiskach Sztabu Generalnego” został przydzielony na stanowisko [[Szef sztabu|szefa sztabu]] [[19 Dywizja Piechoty (II RP)|19 Dywizji Piechoty]] w Wilnie<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 33 z 16.09.1922 r.</ref>. W następnym roku był wykładowcą w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie,. aW wpaździerniku 1924 roku pełniłzostał służbęprzeniesiony wdo [[32 Pułk Piechoty (II RP)|32 pułku piechoty]] w Modlinie na stanowisko zastępcy dowódcy pułku{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 105 z 8 października 1924 roku, s. 580}}. W 1928 roku był I oficerem sztabu Inspektoratu Armii w Wilnie. Stanowisko Inspektora Armii zajmował wówczas gen. dyw. [[Edward Śmigły-Rydz]]. W czasie służby w W.S.Woj. w Warszawie pozostawał oficerem nadetatowym [[7 Pułk Piechoty Legionów|7 pułku piechoty Legionów]], natomiast w czasie służby w Wilnie – oficerem nadetatowym [[68 Pułk Piechoty (II RP)|68 pułku piechoty]]. 1 stycznia 1929 roku Prezydent RP, [[Ignacy Mościcki]] nadał mu stopień pułkownika<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 1 z 04.01.1929 r.</ref>. W styczniu 1930 roku objął dowództwo [[16 Pułk Piechoty Ziemi Tarnowskiej|16 pułku piechoty Ziemi Tarnowskiej]] w Tarnowie<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 1 z 21.01.1930 r.</ref>, a już 13 października 1931 roku zastąpił płk. dypl. [[Emil Krukowicz-Przedrzymirski|Emila Krukowicz-Przedrzymirskiego]] na stanowisku dowódcy piechoty dywizyjnej [[7 Dywizja Piechoty (II RP)|7 Dywizji Piechoty]] w Częstochowie<ref>Dziennik Personalny M.S.Wojsk. Nr 7 z 23.10.1931 r.</ref>. 16 lutego 1935 roku został mianowany dowódcą [[13 Kresowa Dywizja Piechoty|13 Kresowej Dywizji Piechoty]] w Równem<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Zarządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej. Mianowania na stanowiska | czasopismo = [[Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych]] | wolumin = Nr 5 | strony = 29 | data = 21 marca 1935 | url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/56687}}</ref>. W styczniu 1938 roku został pomocnikiem [[Dowództwo Okręgu Korpusu nr VIII w Toruniu|dowódcy Okręgu Korpusu Nr VIII]] w Toruniu.
 
W czasie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] pełnił funkcję zastępcy dowódcy etapów [[Armia „Pomorze”|Armii „Pomorze”]] oraz dowódcy Oddziału Wydzielonego „Toruń”. 11 września, po objęciu przez gen. [[Michał Tokarzewski-Karaszewicz|Michała Tokarzewskiego-Karaszewicza]] dowództwa [[Grupa operacyjna|grupy operacyjnej]], został dowódcą etapów [[Armia „Poznań”|Armii „Poznań”]] i „Pomorze”<ref>Konrad Ciechanowski, ''Armia "Pomorze"'' s. 52, 85, 302.</ref>. W czasie [[Bitwa nad Bzurą|bitwy nad Bzurą]] dostał się do niemieckiej niewoli. W niewoli przebywał do wiosny 1945 roku między innymi w [[Oflag VII A Murnau|Oflagu VII A Murnau]]. Za ten okres służby generał [[Juliusz Rómmel]] wystawił mu negatywną opinię: „element szkodliwy w armii! Wykluczony przez tutejsze Oficerskie Sądy Honorowe”<ref>Juliusz Rómmel, ''Generała Juliusza Rómmla opinie o wyższych oficerach WP'' s. 230.</ref>. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] przebywał na emigracji.
Linia 60:
 
== Bibliografia ==
* ''{{Cytuj książkę | tytuł = Lista starszeństwa oficerów Legionów Polskich w dniu oddania Legionów Polskich Wojsku Polskiemu (12 kwietnia 1917)'', Warszawa| rok = 1917 | wydawca = Komenda Legionów Polskich | odn = {{odn/id|Lista starszeństwa|1917}}}}
* {{Cytuj stronę | url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/47164 | tytuł = Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych | data dostępu = 2019-02-09 | odn = {{odn/id|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr}}}}
* ''Roczniki Oficerskie'' 1923, 1924, 1928 i 1932
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1923 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1923 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=119157 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1923}}}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1924 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1924 | url= http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59165 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1924}}}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1928 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1928 | url= http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59431 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1928}}}}
* {{Cytuj książkę | tytuł = Rocznik Oficerski 1932 | wydawca = Ministerstwo Spraw Wojskowych | miejsce = Warszawa | rok = 1932 | url = http://www.wbc.poznan.pl/dlibra/docmetadata?id=59691 | odn = {{odn/id|Rocznik Oficerski|1932}}}}
* ''Lista oficerów dyplomowanych (stan z dnia 15 kwietnia 1931 r.)'', Sztab Główny WP, Warszawa 1931
* ''Dzienniki Personalne Ministra Spraw Wojskowych''
* ''Księga pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów szkół piechoty polskiej'', [[Szkoła Podchorążych Piechoty]], Ostrów-Komorowo 1930
* [[Leon Berbecki]], ''Pamiętniki generała broni Leona Berbeckiego'', Wydawnictwo "Śląsk", Katowice 1959, wyd. I