|
== Historia ==
Legion Wschodni zostałzaczęto sformowanyorganizować we Lwowie na podstawie rozkazu [[Armia Austro-Węgier|Cesarskiej i Królewskiej Naczelnej Komendy Armii]] z dnia 27 sierpnia 1914. Zgodnie z tym rozkazem legion składać się miał z dwóch pułków piechoty (każdy po dwa bataliony po 1000 ochotników) i z dwóch lub trzech szwadronów kawalerii (po 150 ludzi w każdym). Stanowisko komendanta legionu powierzono generałowi majorowi [[Adam Pietraszkiewicz|Adamowi Pietraszkiewiczowi]], szefa sztabu kapitanowi [[Dionizy Jasienicki|Dionizemu Jasienickiemu]].
W skład legionu powołani zostali, na zasadzie ochotniczego zaciągu, członkowie [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”|Sokolich Drużyn Polowych]], [[Drużyny Bartoszowe|Drużyn Bartoszowych]] i [[Polskie Drużyny Strzeleckie|Polskich Drużyn Strzeleckich]] okręgu lwowskiego. Do legionu wcielono również ochotników ze [[Śląsk Cieszyński|Śląska Cieszyńskiego]] – [[Legion Śląski]]{{odn|Praca zbiorowa|1934}}.
Wobec postępów [[Armia Imperium Rosyjskiego|armii rosyjskiej]] w [[Galicja Wschodnia|Galicji Wschodniej]] 29 sierpnia, a więc już w dwa dni po rozkazie księcia Fryderyka z 27 sierpnia tego roku, rozpoczęto ewakuację legionu ze Lwowa na zachód. Prace polityczne i wojskowe były sabotowane przez pro-rosyjsko nastawionych endeków. I pomimo wzrastającej liczba ochotników (która wyniosła 6,2 tysiąca), po dotarciu do [[Mszana Dolna|Mszany Dolnej]] - przez [[Lubień Wielki]], [[Rudki (Ukraina)|Rudki]], [[Sambor (miasto)|Sambor]], [[Chyrów]], [[Sanok]] i [[Jasło]] (10–18 września)., Wwiększość czasieżołnierzy ewakuacjipod liczbawpływem ochotnikówtej wzrosłaagitacji, rozeszła się do 6,2 tysiącadomów. Organizatorem ewakuacji był hrabia [[Aleksander Skarbek]], który w dniu 6 września w Sanoku sprzeciwił się objęciu dowództwa nad legionem przez kapitana Jasienickiego. Przez dwa tygodnie Legion Wschodni stacjonował w Sanoku, gdzie opiekę nad nim roztoczył prezes [[Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół” w Sanoku|sanockiego gniazda]] Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” [[Adam Pytel]], a wsparcia udzielała ludność miasta<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Tadeusz Miękisz]] | tytuł = Zarys historii Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku w 50-tą rocznicę jego istnienia | wydawca = [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”]] | miejsce = Sanok | data = 1939 | strony = 21 | url = http://web.archive.org/web/20160305020739/http://sanockabibliotekacyfrowa.pl/dlibra/plain-content?id=694}}</ref>.
Ponieważ generał Adam Pietraszkiewicz, wyznaczony na stanowisko komendanta legionu, nie objął swojej funkcji, a podpułkownik [[Piotr Fiałkowski]], pełniący obowiązki komendanta, w dniu 14 września złożył dymisję, dowództwo objął kapitan [[Józef Haller]]. Kapelanem legionu był ojciec [[Damian Węgiel]], [[Zakon Braci Mniejszych Kapucynów|kapucyn]] z klasztoru w [[Kutkorz]]u. 4 września w Chyrowie legioniści defilowali przed arcyksięciem [[Franciszek Salwator Toskański|Franciszkiem Leopoldem Salwatorem]]. 19 września legion przybył do Mszany Dolnej. Tam też stawił się podpułkownik Homiński, wyznaczony na nowego komendanta legionu.
21 września 1914 legion został rozwiązany. PowodemPozostali likwidacjiżołnierze formacjiLegionu byłaWschodniego, odmowaz złożeniaJózefem przysięgiHallerem na wiernośćczele cesarzowisformowała AustriiDrugą, [[Franciszektzw. "Żelazną Brygadę"<ref>{{Cytuj |autor = M. Sokolnicki, Londyn 1961 |tytuł = "Rok czternasty"; w: "Józef IPiłsudski. Marzyciel i strateg", B. Urbankowski, 2014 |Franciszkowidata Józefowi= I]]}}</ref>. Gotowość złożenia przysięgi zadeklarowało około 800 legionistów skupionych wokół kapitanów Józefa Hallera i [[Jan Kozicki (oficer)|Jana Kozickiego]]. Legioniści gotowi złożyć przysięgę oraz ochotnicy ze Śląska Cieszyńskiego (około 370) i [[Podhale|Podhala]] (około 500) utworzyli [[3 Pułk Piechoty (LP)|3 Pułk Piechoty Legionów Polskich]]. Dowództwo pułku objął podpułkownik Homiński, a dowódcami batalionów zostali: I – kapitan Haller, II – Paweł Kittay, III – Stanisław Colona-Walewski, IV – kapitan Kozicki. 26 września w Mszanie Dolnej pułk złożył przysięgę, którą odebrał nowy komendant [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów]], generał [[Karol Durski-Trzaska]].
{{Kategoria główna|Żołnierze Legionu Wschodniego}}
|
