Nil Kerameus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
drobne redakcyjne
Linia 10:
|dewiza =
|dewiza - j. polski =
|państwo = [[Cesarstwo Bizantyńskie]]
|wariant flagi =
|data urodzenia =
Linia 42:
|www =
}}
'''Nil Kerameus''', [[Język grecki|gr.:]] Νείλος Κεραμεύς, ''Neilos Kerameus'' (zm. 1 lutego 1388 w [[Konstantynopol]]u) – [[patriarcha Konstantynopola]] w latach 1379–1388.
 
== Życiorys ==
Nil Kerameus został wybrany patriarchą [[Konstantynopol]]a pod koniec 1379 r. po usunięciu jego poprzednika [[Makary (patriarcha Konstantynopola)|Makarego]]<ref name="Bre">{{Cytuj książkę |nazwisko=Bréhier |imię=Louis |autor link=Louis Bréhier |tytuł=Vie et mort de Byzance |strony=329 |isbn=}}</ref> po tym, jak [[Jan V Paleolog]] odzyskał władzę odebraną mu przez syna [[Andronik IV Paleolog|Andronika IV]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Ostrogorski |imię=G. |autor link= Georg Ostrogorski |tytuł= Dzieje Bizancjum |strony=499}}</ref>. Nil pośredniczył potem w łagodzeniu konfliktu pomiędzy [[Jan V Paleolog|Janem V Paleologiem]] i jego zbuntowanym synem [[Andronik IV Paleolog|Andronikiem IV]]. Turcy podbijali w tym czasie [[Bałkany]], podczas gdy w ręku Bizancjum pozostały Konstantynopol i jego okolice, Tesalonika i [[Półwysep Chalcydycki|Chalkidiki]], [[Tesalia]] , garść wysp na Morzu Egejskim i [[Despotat Morei]]. Patriarcha był znany ze swego antyłacińskiego stanowiska i sprzyjania doktrynie [[Grzegorz Palamas|Grzegorza Palamasa]]. W latach 1380–1382 Nil przyznał Janowi V prawo do interweniowania w sprawach kościelnych, szczególnie przy wyborze patriarchy. Decyzja ta została następnie potwierdzona przez synod patriarszy<ref name="Bre" />.
 
Nil zmarł [[1 lutego]] [[1388]]<ref>Venance Grumel, ''Traité d'études byzantines'', « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437</ref>. Jego następca [[Antoni IV (patriarcha Konstantynopola)|Antoni IV]] został wybrany 12 stycznia 1389<ref name="Ant">{{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/116044.html |tytuł=Antonij IV|autor= P. I. Żaworonkow}}</ref>.