Robotnicza Spółdzielnia Wydawnicza „Prasa-Książka-Ruch”: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
drobne redakcyjne |
||
Linia 42:
22 marca 1990 roku [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] uchwalił ustawę o likwidacji RSW (Dz.U. nr 21 poz. 125)<ref>{{Dziennik Ustaw|1990|21|125}} Ustawa z dnia 22 marca 1990 r. o likwidacji Robotniczej Spółdzielni Wydawniczej „Prasa-Książka-Ruch”.</ref>, która ustalała zasady podziału koncernu. 30 marca zatwierdził ją Senat. 6 kwietnia premier powołał [[Komisja likwidacyjna|Komisję Likwidacyjną]] ds. RSW „Prasa-Książka-Ruch”, a dwa tygodnie później jej pierwszych pełnomocników terenowych. Z podziałem majątku po RSW wiązało się szereg kontrowersji co do jego zasad i niejawnie podejmowanych decyzji. Wyprowadzanie majątku do przedsiębiorstw prywatnych z koncernu zaczęło się jeszcze przed 1989 r. Jednym z jego bardziej znanych form było dotowanie przez RSW „Prasa-Książka-Ruch” na polecenie KC PZPR spółki [[Transakcja spółka z o.o.|Transakcja]], co w przekonaniu niektórych z procesu [[Prywatyzacja|prywatyzacji]] koncernu czyniło klasyczny przypadek tzw. [[Uwłaszczenie nomenklatury|uwłaszczenia nomenklatury]].
RSW zostało podzielony przez Sejm w 1990 i 1991 r., jako nowi właściciele preferowane były partie polityczne. „Solidarność” i Porozumienie Centrum przejęły „Express Wieczorny”, Kongres Liberalno-Demokratyczny i część działaczy Unii Demokratycznej nabyło „Życie Warszawy”, Konfederacja Polski Niepodległej
„Sprawozdanie z likwidacji majątku byłej Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej” wśród przedsiębiorstw, w których RSW „Prasa-Książka-Ruch” zaangażowała swoje kapitały przed ustawą o jej likwidacji wymienia następujące firmy:
|