Katedra Notre-Dame w Paryżu: Różnice pomiędzy wersjami

▲Budowa katedry Notre Dame rozpoczęła się w 1163 roku, kiedy to papież [[Aleksander III (papież)|Aleksander III]] oficjalnie położył [[kamień węgielny]] pod jej budowę. Notre Dame ma 130 m długości i 35 m wysokości w swoim najwyższym punkcie [[Sklepienie|sklepienia]]<ref name=":0">{{Cytuj |autor r = Bruno Klein |redaktor = Rolf Toman |rozdział = Początki i rozwój architektury gotyckiej we Francji i krajach sąsiednich. |tytuł = Sztuka gotyku. Architektura, rzeźba, malarstwo. |data = 1998 |isbn = 3-8290-5764-4 |wydawca = Könemann Verlagsgesellschaft mbH |s = 44-48}}</ref>.

▲Katedra Notre Dame to przykład [[Bazylika|bazyliki]] z galeriami i z podwójnymi [[Nawa boczna|nawami bocznymi]], co daje w sumie 5 [[Nawa|naw]]. Podwójne nawy boczne przechodzą w podwójne obejście [[Prezbiterium|chórowe]] zwane [[Ambit|ambitem]]. Problem, aby obejście chórowe rozszerzało się po promieniu na zewnątrz rozwiązano podwojeniem liczby kolumn w obejściu oraz oryginalną konstrukcją sklepienia z naprzemianlegle rozłożonych trójkątów. Dzięki następstwu jednakowych kolumn w [[Arkada|arkadach]] nawy głównej, prosta i zaokrąglona część chóru zachowują rytm. [[Nawa główna]] posiada sześciodzielne [[sklepienie krzyżowo-żebrowe]], a jej ściany składają się z trzech kondygnacji (arkady - [[Empora|empory]] - okna). Późniejszy architekt wzbogacił system ścian i kolumn korpusu pewnymi wariantami. Empory zyskały wówczas trzy otwory, a ich podparcie z boków zamiast okrągłych [[Służka (architektura)|służek]] gwarantują płaskie [[Pilaster|pilastry]]<ref name=":0" />. W chórze, powstałym nieco wcześniej, zgodnie z [[Normanowie|normańską]] tradycją empory mają jeszcze dwuczęściowe otwory<ref name=":1">{{Cytuj |autor = Nikolaus Pevsner |rozdział = Gotyk wczesny i dojrzały |tytuł = Historia architektury europejskiej |data = 2013 |isbn = 978-83-213-4738-7 |wydawca = Wydawnictwo ARKADY |s = 67-69}}</ref>. Pierwotnie ściany nawy głównej podzielone były na cztery części - ponad pasem arkad i empor powierzchnia ścian była przebita [[Rozeta (architektura)|rozetami]] i mniejszymi niż obecnie oknami. Rozwiązanie to nie zyskało uznania, gdyż wnętrze katedry było zbyt ciemne, i już w XIII wieku okna powiększono. W wieku XIX architekt [[Eugène Viollet-le-Duc|Viollet-Le-Duc]] zrekonstruował pierwotną ich formę wokół skrzyżowania naw kościoła<ref name=":0" />.