Airbus Beluga: Różnice pomiędzy wersjami

Firmą użytkującą samoloty jest powołana do życia w 1996 roku linia Airbus Transport International. Odpowiada ona za szkolenie personelu latającego, rozkład lotów, eksploatację i wprowadzanie w życie modyfikacji. Harmonogram dostaw realizowanych przez Belugę opracowywany jest przez firmę Airbus Industrial Planning, na ich podstawie planowane są loty samolotów. Podstawowym zadaniem są loty pomiędzy tzw. stacjami liniowymi (Line Stations). Są to lotniska obsługujące siedziby producentów poszczególnych elementów i części maszyn oraz lotniska gdzie znajdują się zakłady odpowiedzialne za montaż końcowy samolotów. Na stacjach liniowych znajdują się Zintegrowane Stacje Załadunkowe Belugi (Beluga Integrated Loading Facillity). Są to lotniska w Tuluzie, [[Brema|Bremie]], [[Hamburg]]u, [[Saint-Nazaire]], [[Getafe]], [[Sewilla]], [[Filton]] i Broughton w hrabstwie [[Flintshire]]. Mimo swoich wymiarów jest zbyt mały aby pomieścić niektóre części z Airbusa A380. Skrzydła tej maszyny nadal muszą być transportowane drogą wodno-lądową<ref name=Jerzy>Jerzy Liwiński, ''20 lat Airbusa A300 Beluga'', „Lotnictwo”, nr 1 (2014), s. 20-25, {{ISSN|1732-5323}}</ref>.

Maszyna wykorzystywana jest również przez firmy zewnętrzne, korzystające z możliwości transportowych Belugi. Na swoim pokładzie samolot przewoził śmigłowce, części rakiet jak również nietypowy ładunek jakim był obraz [[Eugène Delacroix]] [[Wolność wiodąca lud na barykady]], który w 1999 roku Beluga przewiozła z Paryża do [[Tokio]]. Obok lotów komercyjnych, samoloty brały udział również w lotach z pomocą humanitarną{{Fakt|data<ref name=2018-07}}Jerzy />.