Benedykt XV: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m poprawa linków
→‎Wczesne życie: Poszerzono treść, dodano przypis
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 58:
Giacomo della Chiesa pochodził z rodziny [[Patrycjusze|patrycjuszowskiej]] i był synem Giuseppe della Chiesy i Giovanny Migliorati{{r|FIU}}. Pierwsze nauki pobierał w domu rodzinnym, a następnie dostał się do Istituto Donavaro e Giusso (1862-1868), który przygotowywał do stanu [[kapłan|kapłańskiego]]. Na skutek nalegań ojca przerwał edukację w tym kierunku. W 1869 eksternistycznie ukończył studia [[filozofia|filozoficzne]] w seminarium w Genui i rozpoczął w tym mieście studia prawnicze (rok 1871) na [[Uniwersytet Genueński|uniwersytecie]] królewskim, gdzie uzyskał w 1875 doktorat z pra­wa cywilnego. Dopiero wtedy [[ojciec]] pozwolił mu na studia przygotowujące do kapłaństwa. W latach od 1875 do 1879 studiował na [[Papieski Uniwersytet Gregoriański|uniwersytecie Gregorianum]] w Rzymie, na którym w 1879 uzyskał doktorat z [[teologia|teologii]], a w rok później doktorat z [[prawo kanoniczne|prawa kanonicznego]]{{r|FIU}}. Od 1879 do 1885 studiował nauki dyplomatyczne na [[Papieska Akademia Kościelna|Papieskiej Akademii Kościelnej]]{{r|FIU}}.
 
21 grudnia 1878 w Rzymie przyjął [[sakrament święceń|święcenia kapłańskie]]{{r|FIU}}. Dwa lata później przystąpił do [[Świeccy dominikanie|III Zakonu]] [[Dominik Guzman|św. Dominika]], zostając [[tercjarz]]em<ref>{{Cytuj stronę | url = http://imelda.swieccy.dominikanie.pl/pages/old/benxv.htm#1 | tytuł = W tym roku mija 90 lat od wyboru Benedykta XV... | data dostępu = 2019-05-04}}</ref>. W latach 1882-1907 został zaangażowany w papieskiej służbie dyplomatycznej, gdzie zyskał sławę sprawnego dyplomaty{{r|FIU}}. W 1901 został zastępcą [[Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej|sekretarza stanu]]{{r|FIU}}. 22 grudnia 1907 papież Pius X mianował go [[arcybiskup]]em [[Bolonia|Bolonii]] i przyjął [[sakra|sakrę]] 4 dni później{{r|FIU}}. W czasie sprawowania tej funkcji odwiedził wszystkie parafie i kaplice. Największą uwagę arcybiskup poświęcał wychowaniu [[duchowieństwo|kleru]] (nauce religii). Chciał w ten sposób przeciwstawić się wybuchającym w Bolonii zamieszkom wywoływanym przez [[socjalizm|socjalistów]]. [[Kapelusz kardynalski]] otrzymał dopiero 23 maja 1914 po [[śmierć|śmierci]] kardynała [[Mariano Rampolla del Tindaro|Rampolli]]{{r|FIU}}. Mówiono, że najwyższe [[władza|władze]] kościelne obawiały się wzrostu wpływów kardynała Rampolli, gdyby do [[Kolegium Kardynałów]] dołączono jego ucznia.
 
=== Wybór na papieża ===