Kapitulacja III Rzeszy: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
drobne techniczne
Linia 1:
{{Pokój infobox
[[Plik:Kapitulation-reims.gif|thumb|Gen. Jodl podpisuje w Reims kapitulację Wehrmachtu.]]
|nazwa = Kapitulacja III Rzeszy
Końcowym akcentem [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[Europa|Europie]] była bezwarunkowa '''[[kapitulacja]] [[Wehrmacht]]u''', która nastąpiła [[8 maja]] [[1945]].
|traktat pokojowy =
|epoka = czasy najnowsze
|grafika = Wilhelm Keitel Kapitulation Recolored.png
|opis = Feldmarszałek [[Wilhelm Keitel]] podpisujący akt kapitulacji [[Wehrmacht]]u 8 maja 1945
|data = [[8 maja]] [[1945]]
|miejsce = [[Berlin]]
|wynik =
|przyczyna =
|terytorium =
|strona1 = [[Alianci (II wojna światowa)|Koalicja Antyhitlerowska]]
|strona2 = [[III Rzesza]]
|dowódca1 =
|dowódca2 =
|przywódca1 = {{flaga|SUN}} [[Gieorgij Żukow]]<br/>{{flaga|USA}} [[Carl Andrew Spaatz]]<br/>{{flaga|GBR}} [[Arthur Tedder]]<br/>{{flaga|FRA}} [[Jean de Lattre de Tassigny]]
|przywódca2 = {{flaga|DEU|1935}} [[Wilhelm Keitel]]<br/>{{flaga|DEU|1935}} [[Hans-Georg von Friedeburg]]<br/>{{flaga|DEU|1935}} [[Hans-Jürgen Stumpff]]
|commons =
}}
Końcowym'''Kapitulacja akcentemIII Rzeszy''' - końcowym akcent [[II wojna światowa|II wojny światowej]] w [[Europa|Europie]] była bezwarunkowa '''[[kapitulacja]] [[Wehrmacht]]u''', któraktóry nastąpiłanastąpił [[8 maja]] [[1945]].
 
== Pierwsza kapitulacja ==
{{Galeria
|Nazwa= Kapitulacja III Rzeszy 7 maja 1945 w Reims
| File:Signature de la reddition le 7 mai 1945.jpg|Podpisanie aktu kapitulacji
| File:Rheims-01.jpg|Akt kapitulacji, strona 1
| File:Rheims-02.jpg|Akt kapitulacji, strona 2
}}
7 maja o godzinie 02.41 Niemcy, w jednym ze szkolnych budynków – kwaterze głównej Alianckich Sił Ekspedycyjnych generała [[Dwight Eisenhower|Eisenhowera]] w [[Reims]] we [[Francja|Francji]] – skapitulowały przed przedstawicielami armii USA i Wspólnoty Brytyjskiej oraz Armii Czerwonej. W imieniu aliantów pod aktem kapitulacji (później nazwanym "wstępnym protokołem kapitulacji") podpisał się ze strony aliantów gen. [[Walter Bedell Smith]] jako przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Wojsk Ekspedycyjnych gen. Eisenhowera oraz generał artylerii [[Iwan Susłoparow]] reprezentujący najwyższe dowództwo radzieckie. Ze strony niemieckiej złożyli podpisy gen. [[Alfred Jodl]], Szef Sztabu Dowodzenia Wehrmachtu w [[Oberkommando der Wehrmacht|Naczelnym Dowództwie Wehrmachtu]], reprezentujący całość sił zbrojnych oraz wojska lądowe, mjr [[Wilhelm Oxenius]], przedstawiciel Naczelnego Dowódcy Luftwaffe, i adm. [[Hans-Georg von Friedeburg]], Naczelny Dowódca Kriegsmarine. Delegacja niemiecka działała z upoważnienia Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu [[Grossadmiral|wlk. adm.]] [[Karl Dönitz|Karla Dönitza]]. Warto podkreślić, że nie wywieszono wówczas flagi francuskiej, a zaproszony w ostatniej chwili francuski generał [[François Sevez]] – przedstawiciel gospodarzy był podczas tej ceremonii świadkiem, nie stroną.
 
Linia 8 ⟶ 32:
 
== Druga kapitulacja ==
{{Galeria
|Nazwa= Kapitulacja III Rzeszy 8 maja 1945 w Berlinie
| File:Bundesarchiv Bild 183-J0422-0600-002, Berlin-Karlshorst, Kapitulation, Shukow, Keitel.jpg|Podpisanie aktu kapitulacji
| File:German Instrument of Surrender (May 8, 1945) - page 1.jpg|Akt kapitulacji, strona 1
| File:German Instrument of Surrender (May 8, 1945) - page 2.jpg|Akt kapitulacji, strona 2
| File:German Instrument of Surrender (May 8, 1945) - page 3.jpg|Akt kapitulacji, strona 3
}}
Na kategoryczne żądanie [[Józef Stalin|Stalina]] 8 maja (było to późnym wieczorem, według czasu moskiewskiego nastał już 9 maja) w kwaterze marszałka [[Gieorgij Żukow|Żukowa]], w gmachu szkoły saperów w dzielnicy [[Karlshorst (dzielnica Berlina)|Karlshorst]] w [[Berlin]]ie powtórzono podpisanie bezwarunkowej kapitulacji Wehrmachtu i innych sił zbrojnych III Rzeszy (z uzupełnieniem w punkcie 2, że kapitulujące wojska zdają [[broń]] miejscowym dowódcom koalicji) przed przedstawicielami trzech [[Mocarstwo|mocarstw]] sojuszniczych – [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], [[Stany Zjednoczone|USA]] i [[Wielka Brytania|Wielkiej Brytanii]]. Obecni byli: generał [[Carl Andrew Spaatz|Carl Spaatz]] (USA), brytyjski marszałek lotnictwa [[Arthur Tedder]] oraz marszałek Gieorgij Żukow. Na uroczystość do Berlina generał [[Charles de Gaulle]] wysłał generała [[Jean de Lattre de Tassigny|Jeana de Lattre de Tassigny'ego]]. Zagroził on samobójstwem, gdyby odmówiono mu prawa do podpisania dokumentu i wywieszenia francuskiej flagi, a podpisujący akt kapitulacji (Wehrmachtu) w imieniu zwyciężonych [[Niemcy|Niemiec]] feldmarszałek [[Wilhelm Keitel]] skomentował obecność [[Jean de Lattre de Tassigny|de Tassigny'ego]] w ten sposób, że powinien on złożyć podpis po obu stronach – składających i przyjmujących kapitulację. W końcu po protokolarnych przepychankach, miejsce na flagę i podpis (po stronie przyjmujących kapitulację, ale też jako świadek) się znalazło. Oprócz Keitela, Szefa Naczelnego Dowództwa ''[[Wehrmacht]]u'' i Naczelnego Dowódcy Wojsk Lądowych kapitulację podpisali Naczelny Dowódca Marynarki Wojennej (''[[Kriegsmarine]]'') admirał [[Hans-Georg von Friedeburg]] i generał pułkownik lotnictwa (''[[Luftwaffe]]'') [[Hans-Jürgen Stumpff]], jako reprezentant Naczelnego Dowódcy Sił Powietrznych, gen. felmarsz. von Greima. Również przy "drugiej" kapitulacji delegaci niemieccy, zanim złożyli podpisy, przedłożyli aliantom pełnomocnictwa otrzymane od Naczelnego Dowódcy Wehrmachtu, wlk. adm. Karla Dönitza.