Północ, północny zachód: Różnice pomiędzy wersjami

W styczniu i lutym 1959 reżyser odbył rozmowy z przedstawicielami [[Production Code Administration]], którzy mieli zastrzeżenia do orientacji seksualnej Leonarda, wzmianki Thornhilla o kilku rozwodach oraz sceny kończącej film, w której mężczyzna wciąga Kendall do łóżka w przedziale pociągu, by się z nią kochać{{odn|McGilligan|2005|s=719}}. Poddano ją ponownemu montażowi z przerobionym dialogiem zaproponowanym przez Geoffreya Shurlocka, w którym zasugerowano, że dwójka głównych bohaterów jest już małżeństwem{{odn|McGilligan|2005|s=719}}{{odn|Krohn|2000|s=216}}. Kwestię tę dodano w lutym, a w opinii Billa Krohna „została ona dograna na [[Zbliżenie|zbliżeniu]] Evy ze sceny w stołówce, a tło usunięto”{{odn|McGilligan|2005|s=719}}. Wątpliwości urzędników wzbudził także fragment dialogu wypowiadany przez Kendall, wyznającej, że nigdy nie kocha się z pustym żołądkiem{{odn|McGilligan|2005|s=719}}. Na etapie postprodukcji tekst zmieniono na „nigdy nie rozmawiam o miłości z pustym żołądkiem”{{odn|McDevitt|Juan|2009|s=295}}, lecz zze uwagiwzględu na ograniczenia budżetowe, sceny nie nagrano ponownie, a jedynie podłożono [[dubbing]]{{odn|McGilligan|2005|s=719}}. Reżyser, chcąc zachować charakterystyczne dla siebie aluzje seksualne, pod koniec marca nakazał drugiej ekipie zrealizowanie krótkiego ujęcia przedstawiającego wjazd pociągu do tunelu, którego nie uwzględniono w scenariuszu Lehmana i nie przedstawiono do zatwierdzenia urzędnikom Production Code Administration{{odn|McGilligan|2005|s=719–720}}. Krohn napisał, że była to „najbardziej sugestywna metafora aktu seksualnego, jaką kiedykolwiek udało się przemycić przed cenzurą”{{odn|McGilligan|2005|s=720}}. 29 kwietnia Siegel zarządził pokaz obrazu dla całego zarządu. Kierownictwo MGM uznało, że ostateczna wersja filmu jest za długa. Polecono Hitchcockowi usunięcie sceny rozmowy pomiędzy Thornhillem a Kendall w lesie, mającej miejsce po fałszywej strzelaninie w kawiarni na Mount Rushmore{{odn|McGilligan|2005|s=721}}. Po konsultacji ze swoim prawnikiem reżyser odmówił, zdając sobie sprawę z warunków umowy, dających mu pełną kontrolę nad każdym aspektem powstawania obrazu{{odn|Ackroyd|2017|s=234}}{{odn|McGilligan|2005|s=721}}.

W 1995 [[National Film Preservation Board]] uznało film ''Północ, północny zachód'' za „kulturowo historyczny lub estetycznie znaczący” i wybranywytypowany do zachowaniakonserwacji w [[National Film Registry]] przez [[Biblioteka Kongresu|Bibliotekę Kongresu]]{{r|p}}. [[American Film Institute]] kilkukrotnie doceniał obraz Hitchcocka. W 1998 sklasyfikował go na 40. miejscu w opublikowanym przez siebie rankingu „[[Lista stu najlepszych amerykańskich filmów według AFI|stu najlepszych amerykańskich filmów]]”{{odn|McGilligan|2005|s=932}}, natomiast w 2007 – na 55. lokacie{{r|n}}. Rok później AFI uznał ''Północ, północny zachód'' za 7. „[[AFI 10 Top 10|najlepszy kryminał]]”{{r|m}} oraz wymienił go w gronie „[[AFI’s 100 Years…100 Thrills|100 najbardziej trzymających w napięciu amerykańskich filmów]]” (4. miejsce){{odn|McGilligan|2005|s=932}}. W 1999 magazyn „[[Entertainment Weekly]]” sklasyfikował ''Północ, północny zachód'' na 44. lokacie w przygotowanym przez siebie zestawieniu „100 najlepszych filmów wszech czasów”{{r|t}}. W 2005 scenariusz Lehmana został uznany przez Amerykańską Gildię Scenarzystów za jeden ze „101 najlepszych, jakie kiedykolwiek napisano” (21. pozycja){{r|o}}. Trzy lata później brytyjski magazyn branżowy „[[Empire (magazyn)|Empire]]”, na podstawie 10 tys. głosów czytelników, ocen 150 [[hollywood]]zkich twórców filmowych i 50 krytyków, opracował ranking „500 najlepszych filmów wszech czasów”, w którym ''Północ, północny zachód'' zajął 98. pozycję{{r|ac}}.