Witold Celichowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna |
|||
Linia 1:
{{Polityk infobox
| polityk = Witold Celichowski
| pseudonim =
| grafika = [[Plik:Witold Celichowski.jpg|185px]]
| opis grafiki =
| data urodzenia = [[9 maja]] [[1874]]
| miejsce urodzenia = [[Bnin (Kórnik)|Bnin]], [[Królestwo Prus]]
Linia 9:
| miejsce śmierci = [[Warszawa]], [[II Rzeczpospolita|Polska]]
| funkcja = [[Województwo poznańskie (II Rzeczpospolita)|Wojewoda poznański]]
| partia =
| od = [[16 października]] [[1919]]
| do = [[2 stycznia]] [[1923]]
| poprzednik = ''funkcja utworzona''
| następca = [[Adolf Bniński]]
| odznaczenia =
| commons = Category:Witold Celichowski
| quote =
}}
[[Plik:Witold Celichowski Tomb Poznan.JPG|thumb|140px|[[Cmentarz Zasłużonych Wielkopolan]] – grób W. Celichowskiego]]
'''Witold Celichowski''' (ur. [[9 maja]] [[1874]] w [[Bnin (Kórnik)|Bninie]], zm. [[21 września]] [[1944]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – polski działacz polityczny, adwokat.
== Życiorys ==
Był synem działacza społecznego i wydawcy [[Zygmunt Celichowski|Zygmunta]] (bibliotekarza zbiorów [[Kórnik|kórnickich]]) i Zofii z Ziemnych, bratem adwokata i polityka [[Stanisław Celichowski|Stanisława]]. Kształcił się w [[poznań]]skim [[Liceum Ogólnokształcące św. Marii Magdaleny w Poznaniu|Gimnazjum św. Marii Magdaleny]], następnie studiował prawo na kilku uniwersytetach – w [[Berlin]]ie, [[Monachium]], [[Wrocław]]iu i [[Getynga|Getyndze]], kończąc naukę tytułem doktora praw w 1897. Praktykował w [[Koźmin Wielkopolski|Koźminie]], [[Nowy Tomyśl|Nowym Tomyślu]] i [[Grudziądz]]u; był krótko asesorem w Berlinie, w 1900 otworzył w Poznaniu kancelarię adwokacką. Bronił m.in. polskich studentów w procesie w Poznaniu (lipiec 1901) oraz uczniów gimnazjum w [[Gniezno|Gnieźnie]] (czerwiec 1903).
W latach 1916-1918 prowadził w Warszawie kurs przygotowawczy dla przyszłych urzędników polskiej administracji. Pełnił funkcje komisarza Rady Ludowej miasta Poznania (listopad 1918), zastępcy prezesa, potem naczelnego prezesa prowincji i rejencji poznańskiej, wreszcie 16 października 1919 został mianowany pierwszym po odzyskaniu niepodległości wojewodą poznańskim. Zasłużył się dla stworzenia podstaw polskiej administracji, wyeliminował z urzędów język niemiecki, przygotował nowe kadry. Od listopada 1922 pełnił także funkcję komisarza rządu w poznańskim sejmiku wojewódzkim. Został zwolniony z urzędu wojewody na własną prośbę<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Ruch służbowy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych od 15 grudnia 1922 do 1 marca 1923 r. | czasopismo = Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych | strony = 24 | data = Nr 2 z 31 marca 1923 | url = http://jbc.bj.uj.edu.pl/dlibra/plain-content?id=88558}}</ref> i w styczniu 1923 przeszedł w [[stan spoczynku]]. Został notariuszem w Poznaniu i wiceprzewodniczącym Izby Adwokackiej w Poznaniu (1923-1926), w latach 1926-1928 był przewodniczącym Izby.
W latach 1926-1928 był prezesem Rady Głównej [[Towarzystwo Czytelni Ludowych|Towarzystwa Czytelni Ludowych]]. Podobnie jak młodszy brat Stanisław pozostawał w związkach ze [[Stronnictwo Narodowe (1928–1947)|Stronnictwem Narodowym]], ale nie wchodził w skład władz partii. Od 1928 do 1939 pełnił funkcję zastępcy przewodniczącego Kuratorium [[Fundacja Sułkowskich|Fundacji Sułkowskich]] w [[Rydzyna|Rydzynie]]<ref>[http://web.archive.org/web/20161023214648/http://zamek-rydzyna.com.pl/zamek-gimnazjum Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich]</ref>. Opuścił Poznań po [[Okupacja wojenna|okupacji]] Wielkopolski przez Niemców we wrześniu 1939, wyjechał do [[Lwów|Lwowa]], potem do [[Kraków|Krakowa]] i Warszawy. W Warszawie działał w [[Rada Główna Opiekuńcza (1940–1945)|Radzie Głównej Opiekuńczej]]; zmarł w czasie [[powstanie warszawskie|powstania]]. Po wojnie został pochowany w Poznaniu.
Był autorem m.in. ''Józef Supiński a rozwój teorii ekonomicznych'' ([[1898]]), ''Zbiór rozporządzeń wydanych dla Królestwa Polskiego przez Jenerał-gubernatorstwo warszawskie'' (1918).
| |||