Elżbietanki cieszyńskie: Różnice pomiędzy wersjami

Zgromadzenie jest spadkobiercą tradycji tercjarskich sięgających [[średniowiecze|średniowiecza]]. [[III Zakon franciszkański]] powstał pod koniec XII wieku we [[Włochy|Włoszech]]. Wspólnoty tercjarskie zakładały oddzielne klasztory, które żyły według reguły [[Trzeci Zakon Regularny|III Zakonu Regularnego]]. Zgromadzenia te czy wspólnoty nosiły różne nazwy. Tercjarki odwoływały się do przykładu [[Elżbieta z Turyngii|św. Elżbiety Węgierskiej]], zajmując się pielęgnacją chorych w zakładanych przez siebie szpitalach i przytułkach. W 1626 świętobliwaświątobliwa [[Apollonia Radermecher]] założyła w [[Akwizgran]]ie klasztor pw. św. Elżbiety ([[elżbietanki z Akwizgranu]]). Kolebką zgromadzenia były Kościół Opatrzności Bożej i Szpital przy Radermarkt. Opiekę nad zgromadzeniem sprawowali [[Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych|franciszkanie konwentualni]]. Kolejne placówki powstawały w [[Niemcy|Niemczech]], [[Czechy|Czechach]] i w [[Polska|Polsce]]. W 1736 siostry przybyły do [[Wrocław]]ia, a w 1753 do [[Cieszyn]]a. W 1754 nabyły one budynek na cieszyńskim rynku, który spłonął w 1789. Odbudowano go pod nadzorem ks. [[Leopold Szersznik|Leopolda Szersznika]]. Nowy klasztor wraz ze szpitalem poświęcono w 1903 roku<ref>{{cytuj książkę |nazwisko = Sosna| imię = Władysław| autor link = Władysław Sosna| tytuł = Cieszyn. Przewodnik krajoznawczy| wydawca = Offsetdruk i Media Sp. z o.o.| miejsce = Cieszyn| rok = 2005| strony = 160-162| isbn = 83-918061-9-7}}</ref>.