Apollo: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Pomyłka w opisie |
Wycofano ostatnie 4 zmiany treści (wprowadzone przez 95.41.72.249 oraz 89.78.44.48) i przywrócono wersję 56358529 autorstwa 31.0.121.111 |
||
Linia 46:
Dwa kierunki, z których wywodzono Apollina to: północny – eurazjatycki (z obszarów o żywych tradycjach szamańskich) i wschodni – małoazjatycki. Pierwszy poparty jest mitem o corocznych (zimowych) podróżach Apollina do rodzinnej ziemi ([[Hiperborea|Hyperborei]]). Podczas jego nieobecności w [[Delfy|Delfach]] rządził [[Dionizos]]. Za drugim – przemawia lokalizacja największych ośrodków jego kultu ([[Anatolia|Azja Mniejsza]]) i inskrypcja hetycka z imieniem ''Apulúnas'' „bóg bram”.
Apollo nie miał żony ani szczęścia w miłości. Boginie, nimfy
Apollo był zakochany w [[Dafne (mitologia)|Dafne]], córce [[Gaja (mitologia)|Gai]] i [[Penejos (mitologia)|Penejosa]]. Dziewczyna jednak odrzucała jego zaloty. Apollo postanowił zdobyć Dafne za wszelką cenę. Ścigał ją tak długo, aż dziewczyna straciła siły. Dziewczyna poprosiła wtedy ojca – boga rzeki – o pomoc. Penejos spełnił prośbę córki. Dafne zmieniła się w drzewo laurowe. Apollo załamał się po metamorfozie swej wybranki. Z gałęzi drzewa uplótł wieniec, który odtąd ozdabiał jego głowę.
Rozmiłował się też w pięknej nimfie Kastalii, córce rzecznego boga [[Acheloos (mitologia)|Acheloosa]] i zabiegał o jej względy. Nimfa nie mogąc sobie poradzić z natarczywością zalotów Apollina rzuciła się do źródła bijącego ze skał Parnasu. Apollin uświęcił to miejsce i źródło nazwał jej imieniem a woda z niego zsyłała moc natchnienia na każdego, kto się jej napił.
Linia 57 ⟶ 55:
Synem Apollina i [[Koronis (córka Flegiasa)|Koronis]] był [[Asklepios]], mający władzę nad życiem (jego hipostazami były chtoniczne w swym charakterze: wąż i pies). Z muzą [[Kalliope (mitologia)|Kaliope]] miał synów [[Orfeusz]]a i [[Linos (syn Apolla)|Linosa]] a z [[Talia (muza)|Talią]] [[Korybanci|Korybantów]] ( boskich tancerzy). Z Kyrene miał syna Aristajosa a z Ftyją - Dorosa. Hamadriada Dryope zrodziła mu syna Amphissosa - późniejszego założyciela miasta Ojta, w którym wzniósł świątynie ku czci Apolla, a kapłanką w niej została Dryope. Pewnego dnia Dryope zniknęła bez śladu, a obok posągu Apollina wyrosła topola.
Kochanką Apollina była też [[Kreuza (córka Erechteusza)|Kreuza]], córka ateńskiego króla [[Erechteusz]]a (prześladowcy Heraklidów), która urodziła mu syna [[Ion (mitologia)|Iona]] – protoplastę Jonów, ludu helleńskiego. Obawiając się gniewu ojca, Kreuza oddała synka na wychowanie Pytii.
Był również zakochany w [[Hiacynt (syn Amyklasa)|Hiacyncie]] i [[Kyparissos]]ie. Przyjaźń z Hiacyntem skończyła się fatalnie. Zefir niechcący podczas rzutu dyskiem zabił oblubieńca Apollina.
{{Bogowie olimpijscy}}
| |||