Charków: Różnice pomiędzy wersjami

* Studenci polscy skupieni byli w specjalnie powołanej Korporacji Polskiej, której przewodził [[Aleksander Malinowski (1869–1922)|Aleksander Malinowski]] – założyciel miejscowej organizacji PPS.

* lekarze różnych specjalności: chirurg Stefan Kolumna Wigura, [[Władysław Frankowski]], patolog i epidemiolog – Włodzimierz Wysokowicz, internista oraz profesor i kierownik kliniki terapeutycznej – [[Teodor Opęchowski]], profesor Katedry Chirurgii Operacyjnej i dziekan Wydziału Lekarskiego – [[Julian Pęski]], farmakolog – [[Jan Stankiewicz (farmakolog)|Jan Stankiewicz]], patolog – [[Edward Żebrowski (lekarz)|Edward Żebrowski]] oraz neurolog i psychiatra – [[Władysław Dzierżyński]] (brat Feliksa). Studia medyczne odbył na Wydziale Lekarskim UCh [[Bolesław Szarecki]] – w czasie II wojny Naczelny Chirurg II Korpusu Polskiego w randze generała. Matematykę na Uniwersytecie Charkowskim studiował jeden z najwybitniejszych polskich matematyków specjalistów od rachunku prawdopodobieństwa [[Jerzy Spława-Neyman]]. Doktor na Uniwersytecie Charkowskim zrobił dr. Henryk Szczodrowski wybitny polski wenerolog w czasie II wojny światowej Szef Służby Zdrowia Polskich Sił zbrojnych we Francji w stopniu ppłk. WP. Lokalne władze otwarte były także na polskich naukowców, których zatrudniano na Uniwersytecie. Wśród pracujących tu znaleźli się:

* matematycy: Grzegorz Hreczyna, Antoni Bonifacy Przeborski oraz [[Cezary Russjan]],

* filolodzy klasyczni: Józef Piechowski, [[Józef Jeżowski]] i Władysław Norbert Jurgiewicz oraz historyk starożytności [[Edmund Liwski]],