Thomas Arne: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
int. |
. |
||
Linia 53:
}}
W 1740 roku wystawiono jego drugą maskę ''The Judgement of Paris'' (''Sąd Parysa''). Muzyka z finałowego chóru niestety zaginęła. Była ona wykonana na uroczystości organizowanej przez księcia Walii z okazji ślubu jego córki księżniczki Augusty i 25-lecia sukcesji hanowerskiej w Wielkiej Brytanii. Dla tej samej uroczystości Arne skomponował drugą maskę ''[[Alfred (maska)|Alfred]]'', zawierającą słynny chorał ''[[Rule, Britannia!]],'' odtąd nieformalny drugi [[hymn]] brytyjski, a także przepiękną arię: ''Arise sweet Messenger of the Morn''.
Pod koniec roku 1740 rozpoczął adaptowanie dzieł [[William Shakespeare|Shakespeare’a]]: ''As You like it'' (''Jak wam się podoba''), ''Twelfth Night'' (1741), ''The Merchant of Venice'' (''[[Kupiec wenecki]]'') (1742), ''The Tempest'' (''Burza'') (1746) i ''Love
W 1742 roku Arne odwiedził wraz z żoną [[Dublin]]. Podczas sezonu muzycznego w tym mieście wystawił wiele dzieł Händla i własnych, w tym oratorium ''The Death of Abel'' (''Śmierć Abla'') z 1744 roku.
W 1745 roku Arne przedstawił własną wersję orkiestracji hymnu brytyjskiego [[Hymn Wielkiej Brytanii|God Save the Queen]] w [[Theatre Royal przy Drury Lane|Drury Lane Theatre]]. Następne udane dzieło ''Colin & Phobe'' uczyniło go najpopularniejszym kompozytorem w Londynie na 20 lat.
| |||