Mesjanizm polski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m Odniesienie "Składu zasad" bezpośrednio do tekstu źródłowego |
||
Linia 57:
W 1841 Mickiewicz spotkał Towiańskiego i został jego zwolennikiem. Poeta wystosował list do emigrantów wzywający do przybycia na uroczystą mszę do kościoła Notre-Dame 27 września 1841{{odn|Sikora|1984|s=18}}. Mickiewicz stał się drugą po Towiańskim osobą w Sprawie Bożej, a jego znaczenie jeszcze wzrosło po wydaleniu Towiańskiego z Francji. W porównaniu z nim, Mickiewicz podkreślał konieczność rzeczywistego działania, podkreślając polityczny charakter ruchu i rolę kwestii narodowej, przeciwstawiał się zbliżeniu z Rosją i bardziej radykalnie odchodził od Kościoła katolickiego{{odn|Sikora|1984|s=88-89}}. Najpełniejszy wyraz idee te znalazły w jego wykładach w [[Collège de France]] poświęconych formalnie literaturom słowiańskim, a w rzeczywistości będących wykładem filozofii historii Mickiewicza (''[[Prelekcje paryskie]]''). Spór o przywództwo, różnice ideowe między Towiańskim a Mickiewiczem, a także napięcia w Kole spowodowane zbyt daleko idącą kontrolą życia osobistego uczestników, doprowadziły ostatecznie do wystąpienia Mickiewicza ze Sprawy Bożej (1846){{odn|Sikora|1984|s=102-109}}.
Od 1848 Mickiewicz bezskutecznie starał się o utworzenie Legionu Polskiego, początkowo w Rzymie, a następnie w Turcji. Programowym dokumentem Legionu był napisany przez Mickiewicza w 1848 ''[[s:Skład_zasad|Skład zasad]]'', który był również projektem mesjanistycznej konstytucji przyszłego państwa polskiego{{odn|Walicki|1986|s=114}}.
=== Andrzej Towiański i Sprawa Boża ===
| |||