Nowa Huta (Kraków): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Ład przestrzenny i architektura Starej Nowej Huty: drobne merytoryczne |
m →Ład przestrzenny i architektura Starej Nowej Huty: Miezian i "miłośnik dzielnicy" - oksymoron |
||
Linia 118:
Najpóźniej powstałą częścią jest sektor D (projekt: B. Skrzybalski, T. Rembiesa) którego budowa rozpoczęła się w październiku 1956. Realizacje z tego czasu, choć zerwały ze sztywnymi ramami socrealistycznego kształtowania miasta, nawiązywały do pierwotnego układu koncentryczno–promienistego, stanowiąc tym samym jego swoistą kontynuację. Porzucono zabudowę ciągłą na korzyść modernistycznej, swobodnej i rozproszonej, aczkolwiek obrzeża osiedla Handlowego nawiązują do zwartych pierzei placu Centralnego. Przeważa tutaj niska zabudowa, co spowodowane było bliskością [[Lotnisko Kraków-Rakowice-Czyżyny|lotniska w Czyżynach]]. Wyjątek stanowią dwa wyższe budynki [[Janusz Ingarden|Janusza Ingardena]] na os. Szklane Domy 1 (blok szwedzki) i os. Centrum B 8 (blok francuski) oraz charakterystyczny blok mieszkalny połączony z pawilonem handlowym (zwanym Bambo) na [[Osiedle Centrum D|osiedlu Centrum D]] autorstwa T. Rembiesy i B. Skrzybalskiego. Kolejne osiedla zaczęły powstawać w związku z podjęciem decyzji o rozbudowie Huty w latach 1959–1966.
Na szczególną uwagę zasługuje [[Neoklasycyzm|neoklasycystyczna]] architektura budynków zlokalizowanych przy placu Centralnym zaprojektowana przez Ingardenów. Charakterystyczny podział kompozycyjny opiera się na trzyczęściowym podziale elewacji, flankowaniu brył płytkimi ryzalitami, boniowaniu części cokołowej i zastosowaniu podcieni w blokach bezpośrednio przylegających do placu
Architektura sakralna pojawiła się dość późno. Wybudowano kościół Matki Boskiej Częstochowskiej na osiedlu Szklane Domy. W 1998 [[Witold Cęckiewicz|prof. Witold Cęckiewicz]] zaprojektował kościół Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Od tego samego roku postępuje budowa kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa na os. Teatralnym.
|