Edward Reymann: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: drobne redakcyjne |
|||
Linia 2:
== Życiorys ==
Był zawodowym oficerem piechoty [[Armia Austro-Węgier|c. i k. Armii]]. W latach 1912–1913 brał udział w mobilizacji sił zbrojnych Monarchii Austro-Węgierskiej, wprowadzonej w związku z [[Wojny bałkańskie|wojną na Bałkanach]]. Na stopień [[podpułkownik]]a został mianowany ze starszeństwem z dniem 1 listopada 1916 roku. Jego oddziałem macierzystym był [[77 Pułk Piechoty Austro-Węgier|
23 listopada 1918 roku został przydzielony do dyspozycji pułkownika [[Franciszek Latinik|Franciszka Latinika]], komendanta Okręgu Śląskiego z siedzibą w Cieszynie{{odn|Rozkazy DOGen. Kraków|loc=Nr 13 z 23 listopada 1918 roku}}. Decyzją Dowództwa Okręgu Generalnego w Krakowie został wyznaczony na dowódcę 7 pułku piechoty Ziemi Cieszyńskiej, który przemianowano 8 lutego 1919 na [[10 Pułk Piechoty (II RP)|10 pułk piechoty]]{{odn|Wysocki|1997|s=122}}. Dowódcą pułku był od 6 grudnia 1918 do 27 stycznia 1919. W późniejszym okresie był krótko dowódcą powiatu wojskowego w [[Cieszyn]]ie. Rozkazem z 8 lutego 1919 powierzono mu dowodzenie [[11 Pułk Piechoty (II RP)|11 pułkiem piechoty]] stacjonującym w [[Wadowice|Wadowicach]]{{odn|Wysocki|1997|s=122}}. Odszedł z tego stanowiska i dekretem L.1927 z 14 lutego 1920 wyznaczony został do dyspozycji dowództwa [[Front Litewsko-Białoruski |frontu litewsko-białoruskiego]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 7 z 28 lutego 1920 roku, s. 129}}.
Nie ustalono daty przejścia w stan spoczynku{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=1580}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=1409}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=886}}. 26 października 1923 roku Prezydent RP [[Stanisław Wojciechowski]] zatwierdził go w stopniu pułkownika{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 70 z 7 listopada 1923 roku, s. 740}}. Później został zweryfikowany w tym stopniu ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów stanu spoczynku piechoty{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=323}}. W 1934 roku pozostawał w ewidencji [[Komenda Rejonu Uzupełnień Kraków Miasto|Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto]]. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Był wówczas w „dyspozycji dowódcy [[Okręg Korpusu Nr V|Okręgu Korpusu Nr V]]”{{odn|Rocznik Oficerski Rezerw|1934|s=940}}.
== Ordery i odznaczenia ==
| |||