Masakra w Dajr Jasin: Różnice pomiędzy wersjami

|wikinews =

}}

 

Masakra stała się kluczowym wydarzeniem w [[konflikt izraelsko-arabski|konflikcie izraelsko-arabskim]], mając poważne konsekwencje militarne i demograficzne. Zdarzenie było wielokrotnie wykorzystywane przez różne antyizraelskie grupy, aby podważyć prawo do istnienia państwa [[Izrael]]. Również izraelska [[lewica]] oskarżyła Irgun i Lehi o złamanie zasad żydowskiej prawomyślności. Niejasny jest udział [[Hagana|Hagany]] w całym zdarzeniu. Masakra bardzo silnie wpłynęła na arabską ludność cywilną, która zaczęła masowo uciekać ze swoich miast i wiosek, będących w pobliżu walk żydowsko-arabskich. Wpłynęło to na zwiększenie liczby [[palestyńscy uchodźcy|palestyńskich uchodźców]].

 

== Tło historyczne ==

 

Od samego początku siły arabskie zaczęły atakować linie komunikacyjne prowadzące do [[Zachodnia Jerozolima|Zachodniej Jerozolimy]], dążąc do całkowitej izolacji żydowskiej części miasta{{odn|Gelber|2006|s=26}}. W odpowiedzi żydowska organizacja paramilitarna [[Hagana]] rozpoczęła organizować [[konwoje do Jerozolimy]]. Ich ochronę powierzono elitarnym kompaniom szturmowym [[Palmach]]. Zdawano sobie przy tym sprawę, że egzystencja społeczności żydowskiej w Jerozolimie jest całkowicie uzależniona od płynności dostaw z nadmorskiej równiny. Utrzymanie tej komunikacji było dla jerozolimskich Żydów sprawą życia i śmierci. Między grudniem 1947 a lutym 1948 do Jerozolimy dotarło 236 konwojów liczących ogółem 2160 ciężarówek z prawie 9 tys. ton zaopatrzenia. W okresie tym doszło do blisko 70 ataków, śmierć poniosło 37 osób i zniszczono 8 samochodów. W marcu wyruszyło już tylko 45 wypraw z 560 pojazdami, z czego do Jerozolimy dotarło jedynie 37 konwojów{{odn|Jadwiszczok|2010|s=45}}. Porażka [[konwój Chulda|konwoju Chulda]] (31 marca 1948) przyniosła całkowitą blokadę miasta<ref>{{cytuj stronę | url = http://lib.cet.ac.il/Pages/item.asp?item=10845 | tytuł = Wojna domowa – Konwój Chulda | data dostępu = 2014-10-04 | autor = | opublikowany = | praca = Haya Regev | data = | język = he}}</ref>. Dowództwo Hagany wyciągnęło z tego wniosek, że taktyka konwojów zawiodła i należy poszukiwać innej metody dostarczania zaopatrzenia do izolowanych społeczności. W rezultacie wdrożono w życie [[Plan Dalet]]<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.jewishvirtuallibrary.org/jsource/History/Plan_Dalet.html | tytuł = Israeli War of Independence: Plan Dalet | data dostępu = 2014-10-13 | autor = Avigail Oren | opublikowany = [[Jewish Virtual Library]] | data = | język = en}}</ref>, a pierwszymi podjętymi działaniami była rozpoczęta 5 kwietnia 1948 [[operacja Nachszon|operacji ''Nachszon'']]. Jej celem było przełamanie blokady i umożliwienie konwojom dotarcie do Jerozolimy. Ważną częścią tej operacji okazała się [[bitwa o Al-Kastal|bitwa o al-Kastal]], w której to wiosce w dniu 8 kwietnia zginął dowódca [[Armia Świętej Wojny|Armii Świętej Wojny]], [[Abd al-Kadir al-Husajni]]. Arabowie odbili wówczas wieś [[Al-Kastal (Palestyna)|Al-Kastal]] i odnaleźli ciało swojego zabitego dowódcy. Następnie opuścili zniszczoną wieś i udali się do Jerozolimy, aby zorganizować wielki pogrzeb al-Husajniego. Sytuację ponownie wykorzystali Żydzi, zajmując bez walki opuszczoną al-Kastal<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.tivon-lib.co.il/1514/ | tytuł = Kto zabił al-Husajniego | data dostępu = 2014-10-13 | autor = | opublikowany = | praca = Tivon Library | data = | język = he}}</ref>.

* {{Cytuj stronę | url = http://www.etzel.org.il/english/ac17.htm | tytuł = Deir Yassin | data dostępu = 2014-10-14 | autor = Yehuda Lapidot | opublikowany = | praca = Etzel website | data = | język = en}}

 

{{Syjonizm rewizjonistyczny}}

 

[[Kategoria:Masakry|Dajr]]

[[Kategoria:1948 w Azji]]