Stefan Korboński: Różnice pomiędzy wersjami

Po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] podczas [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] służył w [[57 Pułk Piechoty Wielkopolskiej|57 pułku piechoty]] w stopniu [[porucznik]]a. Jego oddział znalazł się na tej części terytorium Rzeczypospolitej, która po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę 17 września 1939]] była okupowana przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. Korboński dostał się do niewoli radzieckiej sowieckiej, jednak udało mu się uciec i wkrótce powrócił do okupowanej przez [[Niemcy|Niemców]] [[Warszawa|Warszawy]], gdzie podjął działalność konspiracyjną w ramach [[Związek Walki Zbrojnej|ZWZ]] i [[Armia Krajowa|AK]]. Jednocześnie działał w podziemnym [[Stronnictwo Ludowe „Roch”|Stronnictwie Ludowym „Roch”]]. Stefan Korboński wraz z żoną [[Zofia Korbońska|Zofią]] kierował radiostacją, która z terenu okupowanego kraju codziennie przekazywała do Londynu bieżące informacje, retransmitowane następnie do Polski przez rozgłośnię „[[Świt (radiostacja)|Świt]]”. Do 1944 rozgłośnia ta, umiejscowiona w Anglii, skutecznie sprawiała wrażenie rozgłośni fonicznej, nadającej z terenu kraju (dzięki szybkiemu serwisowi Korbońskich)<ref>[[Jan Nowak-Jeziorański]], „Kurier z Warszawy”, Warszawa 1989, Stefan Korboński: ''W imieniu Rzeczypospolitej'', Warszawa 1990.</ref>.