Hundseid był zszokowany, gdy jego stary wróg Quisling ogłosił się premierem rządu w związku z niemieckim[[Kampania norweska|atakiem Niemiec na Norwegię w 1940 roku]] i obawiał represji ze strony Quislinga. Hundseid uciekł ze stolicy do wiejskiego hotelu, gdzie przebywał pod fałszywym nazwiskiem i poprosił starszego lekarza o dostarczenie mu szybko działającej trucizny, którą mógłby wziąć, gdyby pojawili się ludzie Quislinga<ref name=":2" />. Latem 1940 roku [[Gustav Richert]], szef działu odżywiania i rolnictwa Komisji Rzeszy, rozpoczął pracę nad reorganizacją norweskich organizacji rolniczych według modelu korporacyjnego. Odbył podróż dookoła kraju, aby spotkać się ze szczytami ruchu chłopskiego, a w czerwcu przybył do Hundseida, ówczesnego gubernatora okręgu Buskerud. Richert zapytał Hundseida, czy byłby zainteresowany objęciem stanowiska prezesa nowego stowarzyszenia Norweskiego Związku Obligacji w miejsce Norweskiego Związku Obligacji. Hundseid odmówił objęcia takiego stanowiska a jednocześnie jasno stwierdził, że nie był entuzjastycznie nastawiony do pracy z Quislingiem<ref name=":2" />. W tym samym roku do Hundseida zwrócił się do komisarza [[Sverre Riisnæs|Sverre Riisnæsa]], który wkrótce złożył mu pisemne oświadczenie Quislinga, które musiał podpisać. Oświadczenie zawierało przeprosiny dla Quislinga oraz oświadczenie, że Hundseid jest gotów wejść do NS i wypowiedzieć się pomyślnie na temat partii w artykułach prasowych. Nazajutrz Hundseid dołączył do NS, którą określił po wojnie jako „tchórzy”. W 1943 roku przyjął stanowisko w komitecie NS i przyłączył się do planów znacznego zredukowanego samorządu lokalnego i silnego wzmocnienia kontroli państwa<ref name=":2" />.
Został aresztowany 9 maja 1945 roku i umieszczony w areszcie. W krajowym postępowaniu w sprawie oszustwa oskarżono go o zdradę stanu.Większość Sądu Apelacyjnego nie stwierdziła okoliczności łagodzących oskarżonego, jakoby został zmuszony do członkostwa w partii Quislinga i skazała go na dwanaście lat pracy przymusowej<ref name=":0" />.
