Josef Mengele: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Styl Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
naprawa martwego linku |
||
Linia 68:
Gdy zbliżał się koniec wojny, Mengele zamienił mundur SS na mundur zwykłego niemieckiego żołnierza. Został schwytany i umieszczony w amerykańskim obozie jenieckim pod Monachium. W przeciwieństwie jednak do ogółu członków SS i Waffen-SS nie posiadał tatuażu z grupą krwi po wewnętrznej stronie lewego ramienia, ok. 20 cm nad łokciem. Mengele w 1938 roku przekonał SS, że kompetentny chirurg w razie transfuzji i tak będzie wykonywać próbę krzyżową bez polegania wyłącznie na tatuażu. Jego żona twierdziła, że prawdziwym powodem była narcystyczna natura Mengelego: „[Mengele] miał zwyczaj prężenia się przed wysokim lustrem i podziwiania gładkości własnej skóry [...] nie chciał na niej żadnych znaków”<ref>{{Cytuj |autor = George J. Annas |tytuł = Mengele’s Birthmark: The Nuremberg Code in United States Courts |data = 1991}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Gerald L. Posner, John Ware |tytuł = Mengele: The Complete Story (strona 63) |data =}}</ref>. Brak tatuażu uchronił go od automatycznego aresztowania<ref>Rupert Butler, ''SS-Wiking...'', op.cit., s. 171.</ref>.
W całej Europie rozpoczęły się zakrojone na dużą skalę poszukiwania Mengelego, a mimo to udało mu się uniknąć wykrycia przez cztery lata. W 1949 dzięki pomocy biskupa [[Alois Hudal|Aloisa Hudala]]<ref>Daniel J. Goldhagen, ''Niedokończony rozrachunek'', Wydawnictwo Sic! 2005, s. 185.</ref>, który sześć lat wcześniej został zwerbowany przez hitlerowski wywiad<ref>{{Cytuj książkę |autor=Robert Graham, David Alvarez |tytuł=Nothing Sacred: Nazi Espionage against the Vatican, 1939–1945 |wydawca=London |rok=1998}}</ref>, uciekł do Argentyny. Tam został namierzony przez [[Mosad]], lecz nie zatrzymany, bowiem priorytetem Mosadu było wówczas zatrzymanie [[Adolf Eichmann|Adolfa Eichmanna]]<ref>
{{CytatD|W ostatnich latach życia w Brazylii Mengele czyta [[Aleksiej Tołstoj (1817–1875)|Tołstoja]], [[Joachim Ringelnatz|Ringelnatza]], od czasu do czasu przemówienia Hitlera. Odrzuca [[Carl Zuckmayer|Carla Zuckmayera]] (''Des Teufels General''), który wyemigrował w 1938 roku, jako [[Mischling|rasowego mieszańca]]. Chętnie słuchał [[Ludwig van Beethoven|Beethovena]]. Kocha psy, lubi strudel jabłkowy, prowadzi zapiski na temat zatkanych słuchawek prysznicowych i umywalek, braku prądu, napraw odkurzacza i zepsutego telewizora. Człowiek, który posłał do gazu tysiące, drobiazgowo odnotowuje swoje niedomagania: migreny, bóle głowy, zawroty głowy, biegunki, problemy z krążkiem międzykręgowym i pęcherzem, reumatyzm.|[[Ernst Klee]], ''Auschwitz – medycyna III Rzeszy i jej ofiary'', [[Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”|„Universitas”]], Kraków 2005, s. 442}}
| |||