Maksymilian Maria Kolbe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Życiorys: Poszerzono treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Anulowanie wersji 57369621 autorstwa 94.154.24.181 (dyskusja), bez źródła
Znacznik: Anulowanie edycji
Linia 127:
W lipcu 1936 podczas [[Kapituła|kapituły zakonnej]] został wybrany ponownie gwardianem klasztoru w Niepokalanowie, a także dyrektorem tamtejszego wydawnictwa<ref>{{Cytuj pismo |tytuł = Nowe władze zakonne OO. Franciszkanów w Polsce |url = http://www.wbc.poznan.pl/publication/310658|czasopismo = [[Gazeta Szamotulska]] |wolumin = Nr 82 |strony = 2 |data = 21 lipca 1936}}</ref>{{r|AD}}. Konwent stał się wówczas największym [[klasztor]]em katolickim na świecie – we wrześniu 1939 było tam ok. 700 zakonników i kandydatów.
[[Plik:Todeszelle Pater Maximilian Kolbes, KZ Auschwitz I, Block 11.jpg|thumb|240px|Cela śmierci św. Maksymiliana Marii Kolbego w obozie koncentracyjnym Auschwitz (blok 11).]]
W czasie [[Okupacja niemiecka ziem polskich (1939–1945)|okupacji niemieckiej]] działalność klasztoru została zawieszona, pozostałych ok. 40 zakonników [[Niemcy]] aresztowali 19 września 1939. Od 9 listopada 1939 wraz z współbraćmi był więźniem obozu jenieckiego w Ostrzeszowie. Zakonnicy zostali zwolnieni 8 grudnia 1939 w Święto Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Po wyjściu na wolność zorganizował w klasztorze ośrodek usług dla okolicznej ludności i oddał się pogłębianiu formacji pozostałych przy nim współbraci. Powtórnie aresztowany 17 lutego 1941, przesłuchiwany i więziony na [[Pawiak]]u{{r|Histmag}}.
 
28 maja 1941 trafił do [[Auschwitz-Birkenau|obozu koncentracyjnego w Auschwitz]], gdzie otrzymał [[Oznakowanie więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych|numer obozowy]] 16670{{r|AZ}}. W obozie przydzielono go do [[Komando (II wojna światowa)|komanda]] „Babice”, które pracowało przy wyrębie drzew i znoszeniu gałęzi<ref>{{Cytuj stronę |url =http://www.nasza-arka.pl/2008/rozdzial.php?numer=1&rozdzial=7 |tytuł =Więzień numer 16670 |opublikowany = nasza-arka.pl |data dostępu = 2018-06-17}}</ref>. Poza tym pełnił on potajemnie posługę kapłańską dla współwięźniów (m.in. spowiadał, głosił kazania i ukradkiem sprawował [[Msza|msze święte]]). Pozostały po nim dwie pamiątki (mały obozowy kielich mszalny oraz jego [[różaniec]]). Po wyzwoleniu obozu KL Auschwitz ocaleni więźniowie przekazali te pamiątki, które obecnie eksponowane są w [[relikwiarz]]ach.