Aleksandr Suworow: Różnice pomiędzy wersjami

W związku z powstaniem [[II koalicja antyfrancuska|drugiej antyfrancuskiej koalicji]] z udziałem Rosji, [[Paweł I Romanow|Paweł I]] na prośbę sprzymierzeńców w lutym 1799 wyznaczył Suworowa naczelnym dowódcą wojsk rosyjskich skierowanych do Włoch (podporządkowano mu także wojska austriackie). W trakcie tej kampanii Suworow na czele wojsk rosyjsko-austriackich odniósł kilka zwycięstw (m.in. nad [[bitwa nad Addą (1799)|Addą]] i [[bitwa nad Trebbią|nad Trebbią]], [[bitwa pod Novi|pod Novi]]), ostatecznie opanowując północne Włochy. Opracowany przez przez niego plan działań strategiczno-operacyjnych przewidywał natarcie razem z tworzoną armią [[Piemont]]u na kierunku [[Grenoble]] – [[Lyon]] – [[Paryż]], przy współdziałaniu z armią austriacką księcia Karola, która powinna nacierać ze [[Szwajcaria|Szwajcarii]]. Plan jednak został zniweczony przez Austriaków, którzy dążyli jedynie do zajęcia Włoch, wymuszając następnie na carze przejście wojsk Suworowa do Szwajcarii. Podczas tego przejścia we wrześniu 1799 wojska rosyjskie pokonały istotne trudności przemarszu przez góry i wyjścia z okrążenia.