Philippe Gilbert: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
akt. |
akt. |
||
Linia 19:
::3 etapy ([[Giro d’Italia 2009|2009]], [[Giro d’Italia 2015|2015]])
:'''[[Vuelta a España]]'''
::
'''Wyścigi etapowe'''
:[[Ster ZLM Toer]] (2009, 2011, 2014)
Linia 69:
W zawodowym peletonie Philippe Gilbert startuje od 2003. Rok później wziął udział w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004|igrzyskach olimpijskich w Atenach]], zajmując 46. miejsce w wyścigu ze startu wspólnego. Pierwsze większe sukcesy osiągnął w 2006, kiedy wygrał m.in. [[Grand Prix de Wallonie]] i [[Omloop Het Nieuwsblad]]. Później wygrywał ponownie Omloop Het Nieuwsblad (2008), [[Paryż-Tours]] (2008, 2009), [[Giro del Piemonte]] i [[Giro di Lombardia]] (2009, 2010), [[Amstel Gold Race]] (2010, 2011), [[La Flèche Wallonne]], [[Amstel Gold Race]], [[Liège-Bastogne-Liège]], [[Clásica de San Sebastián]], [[Grand Prix de Wallonie]] oraz [[Baloise Belgium Tour|Belgium Tour]] (2011). W 2011 stał się drugim w historii kolarzem, który w jednym roku wygrał wszystkie wyścigi z tzw. ''„tryptyku ardeńskiego”'': Amstel Gold Race, La Flèche Wallonne i Liège-Bastogne-Liège. Przed nim dokonał tylko [[Włochy|Włoch]] [[Davide Rebellin]] w 2004. W [[UCI World Ranking 2010|sezonie 2010]] zajął drugie miejsce w klasyfikacji generalnej [[UCI World Tour]], ulegając tylko [[Hiszpania|Hiszpanowi]] [[Joaquim Rodríguez|Joaquimowi Rodríguezowi]]. W [[UCI World Tour 2011|sezonie 2011]] wygrał 10 z 27 wyścigów i z duża przewagą zwyciężył. Na rozgrywanych w 2012 [[Mistrzostwa Świata w Kolarstwie Szosowym 2012|mistrzostwach świata w Valkenburgu]] zwyciężył w wyścigu ze startu wspólnego. W zawodach tych wyprzedził bezpośrednio [[Norwegia|Norwega]] [[Edvald Boasson Hagen|Edvalda Boassona Hagena]] i Hiszpana [[Alejandro Valverde]]. Na tej samej imprezie, wspólnie z kolegami z [[BMC Racing Team]] zdobył srebro w drużynowej jeździe na czas. W tym samym roku wystąpił na [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012|igrzyskach olimpijskich w Londynie]], zajmując 19. miejsce ze startu wspólnego i 17. w indywidualnej jeździe na czas.
W 2019 wygrał wyścig [[Paryż-Roubaix 2019|Paryż-Roubaix]] oraz [[Vuelta a España 2019 – 12. etap|12]]. etap [[Vuelta a España]] z metą w [[Bilbao]] oraz 17. etap z metą w [[Guadalajara (miasto w Hiszpanii)|Guadalajara]].
Startował także w kolarstwie przełajowym, ale bez większych sukcesów.
Linia 159:
* '''1. miejsce w [[Paryż-Roubaix 2019|Paryż-Roubaix]]'''
; 2019
* 1. miejsce na 12. i 17. etapie [[Vuelta a España 2019|Vuelta a España]]}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||