Tadeusz Ostrowski (lekarz): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
→‎Życiorys: drobne redakcyjne
Linia 50:
W 1938 odznaczony [[Order Odrodzenia Polski|Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski]]<ref>10 listopada 1938 „za zasługi na polu pracy naukowej” {{Monitor Polski|1938|258|592}}</ref>.
 
W okresie sowieckiej okupacji Lwowa nadal prowadził działalność naukową, jako kierownik radzieckiej Kliniki Chirurgicznej w Lwowskim Instytucie Medycznym. W sierpniu 1940 był gościem Wszechzwiązkowego Komitetu ds. Nauki [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] w Moskwie<ref>''Dzieje najnowsze: Tom 14'', PAN, 1983</ref>. Zamordowany przez Niemców na Wzgórzach Wuleckich w nocy z 3 na 4 lipca 1941 wraz z żoną, Jadwigą Ostrowską z domu Szczuką (ur. 1882), przyjaciółmi (chirurgiem [[Stanisław Ruff|Stanisławem Ruffem]] z żoną i synem) i domownikami podczas [[mord profesorów lwowskich|mordu profesorów lwowskich]].
 
Profesor Ostrowski słynął ze swojego umiłowania do kolekcjonowania dzieł sztuki. To bezpośrednio przyczyniło się prawdopodobnie do tego, że wraz z nim zostali aresztowani wszyscy domownicy. Pozwoliło to nazistom na dokonanie całkowitego rabunku zgromadzonych przez profesora cennych eksponatów. Wśród nich były osobiste eksponaty Ostrowskiego w postaci mebli, dywanów, obrazów (w tym 30 przeznaczonych do zamku w [[Kraków|Krakowie]]), biżuterii. Z domu profesora zostało zrabowane także eksponaty zdeponowane tutaj przez osoby zaprzyjaźnione, np. obrazy należące do wdowy po prof. Łukasiewiczu, srebra hr. Badeni, czy klejnoty Marii z Jabłonowskiej hr. Badeniowej. W roku 1943 wszystkie te zbiory zostały zrabowane i prawdopodobnie wywiezione do Holandii przez [[Sicherheitsdienst|funkcjonariusza SD]] oraz przez kolekcjonera i jednocześnie niemieckiego kolaboranta [[Pieter Menten|Pietera Mentena]].