Traktat w Bukareszcie (1918): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz inne drobne sprawy |
m lit. |
||
Linia 4:
== Geneza ==
Po [[Rewolucja październikowa|przewrocie bolszewickim]] i zawarciu przez [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|Rosję sowiecką]] [[5 grudnia]] [[1917]] [[Rozejm|zawieszenia broni]] z
Po ostatecznym wycofaniu się [[Rosyjska Federacyjna Socjalistyczna Republika Radziecka|RFSRR]] z [[I wojna światowa|I wojny światowej]] poprzez zawarcie [[3 marca]] [[1918]] w [[Brześć|Brześciu]] [[Traktat brzeski|separatystycznego traktatu pokojowego]] z państwami centralnymi, [[5 marca]] 1918 w [[Buftea]] Rumunia podpisała
Pokój na tych warunkach został ostatecznie zawarty w Bukareszcie 7 maja 1918.
== Postanowienia traktatu ==
Rumunia utraciła południową [[Dobrudża|Dobrudżę]] (uzyskaną w 1913 po [[II wojna bałkańska|II wojnie bałkańskiej]] kosztem Bułgarii), na rzecz [[Carstwo Bułgarii|Carstwa Bułgarii]], północna Dobrudża stała się [[Kondominium (kolonia)|kondominium]] czterech państw centralnych, przy czym zamiarem Niemiec było utrzymanie jej przy Rumunii. Na rzecz Austro-Węgier utraciła strategiczne przełęcze górskie w [[Karpaty|Karpatach]] oraz najbliższe okolice (np. miejscowość [[Predeal (miasto)|Predeal]]). Uzyskała zgodę na aneksję [[Besarabia|Besarabii]]. [[Cesarstwo Niemieckie]] otrzymało na 90 lat dzierżawę rumuńskich [[szyb naftowy|szybów naftowych]]. Dynastia [[Hohenzollernowie|Hohenzollernów]] utrzymała się na tronie [[Królestwo Rumunii|Królestwa Rumunii]]. Traktat został podpisany przez premiera Aleksandra Marghilomanu, [[ratyfikacja|ratyfikowany]] przez parlament Rumunii w dniach [[28 czerwca]] (Izba Deputowanych) – [[4 lipca]] (Senat), jednak król
Po rozpoczęciu ofensywy wojsk [[Ententa|Ententy]] na froncie południowym (z kierunku [[Saloniki|Salonik]]) i podpisaniu [[29 września]] 1918 przez Bułgarię [[rozejm salonicki|zawieszenia broni]] z Ententą rząd Rumunii uznał traktat bukareszteński za nieobowiązujący, a Rumunię za znajdującą się nadal w stanie wojny z państwami centralnymi i 10 listopada 1918 wznowił działania wojenne przeciwko Austro-Węgrom, podejmując ofensywę w [[Siedmiogród|Siedmiogrodzie]].
|