Maria Cunitz: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
int.
Linia 24:
Otrzymała staranne wykształcenie, znała [[język grecki]], [[Łacina|łacinę]], [[język francuski|francuski]], [[język niemiecki|niemiecki]], [[język polski|polski]], [[język włoski|włoski]] i [[język hebrajski|hebrajski]]<ref>{{Cytuj książkę|url=https://books.google.com/books?id=P_oRAAAAYAAJ&pg=PA436&dq=Maria+Cunitz+Polish+astronomer&lr=&as_brr=0&redir_esc=y#v=onepage&q=Maria%20Cunitz%20Polish%20astronomer&f=false |tytuł= Bibliotheca sacra |autor=Xenia Theological Seminary| język=en}}</ref>, interesowała się m.in. [[medycyna|medycyną]], [[matematyka|matematyką]], [[astronomia|astronomią]] i [[historia|historią]]. W wieku 19 lat spotkała matematyka i astronoma [[Eliasz Kreczmar|Eliasza Kreczmara]], który za swoje dzieło ''Horologium Zodiacale'' uzyskał tytuł szlachecki ''Leonibus'' (von Löwen). Dzięki tej znajomości Maria przeniosła swoje wcześniejsze zainteresowania [[astrologia|astrologią]] na problem ówczesnej astronomii, jakim była zapoczątkowana przez Kopernika debata nad budową [[Wszechświat]]a. W 1630, po śmierci ojca Marii, wyszła za mąż za Eliasza. Wraz z nim wspólnie obserwowała (z dachu swojego domu w Świdnicy) [[planeta|planety]]: [[Wenus]] i [[Jowisz]]a, ''pracując w nocy, a śpiąc w dzień''<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Schiebinger | imię = Londa L. | tytuł = The Mind Has No Sex?: Women in the Origins of Modern Science |język = en| wydawca = Harvard University Press | miejsce = | data = 1991 | strony = 80}}</ref>.
 
Ze względu na jej dokonania zwano ją „Śląską [[Atena|Pallas]]” oraz „Drugą [[Hypatia z Aleksandrii|Hypatią]]”<ref name=hatch>{{cytuj stronę | url = http://web.clas.ufl.edu/users/rhatch/pages/03-Sci-Rev/SCI-REV-Home/sr-women/05-SR-WOMEN-CUNITZ-PAGE-bio.html| tytuł = The Cunitz Page| data dostępu = 2012-07-18| autor = Robert A. Hatch| opublikowany = web.clas.ufl.edu |język = en}}</ref>, a jej praca, ''Urania propitia'', wydana własnym sumptem w [[Oleśnica|Oleśnicy]] w 1650 roku, będąca udoskonaleniem [[Tablice rudolfińskie|Tablic rudolfińskich]] [[Johannes Kepler|Keplera]], przyniosła jej sławę europejską. Napisała ją w [[Łubnice (województwo łódzkie)|Łubnicach]], niedaleko klasztoru w [[Ołobok (województwo wielkopolskie)|Ołoboku]], gdzie wraz z mężem znalazła schronienie w czasie [[wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] u boku ksieni, Zofii Łubieńskiej, zarządzającej klasztorem należącym do [[Konwent Cysterek w Ołoboku|konwentuKonwentu cysterek]] Zofiiz ŁubieńskiejOłoboku]]. ''Urania propitia'' zawierała nowe tablice astronomiczne, tzw. [[Efemerydy (astronomia)|efemerydy]] oraz w bardziej jasny i prosty sposób rozwiązywała (korygując wcześniejsze obliczenia) „problem [[Johannes Kepler|Keplera]]”, który zagęszczał maksymalnie sfery w przestrzeni trójwymiarowej. W 1656 roku, podczas pożaru [[Byczyna|Byczyny]], spaliła się większość jej dorobku naukowego: notatek i rękopisów.
 
Maria i Eliasz prowadzili kilkuletnią korespondencję z Janem Heweliuszem, a następnie z francuskim astronomem [[Ismail Bouillaud|Ismailem Bouillaudem]]. Jej listy przechowywane są w [[Bibliotheque Nationale de France]] oraz w [[Bibliotheque de l’Observatoire]] w Paryżu. Znany jest też fakt jej korespondencji z Johannem Albrechtem Portnerem z Ratyzbony oraz z sekretarzem królowej Polski, Pierre’em Desnoyersem<ref name=hatch/>. Maria Cunitz owdowiała w roku 1661 i potem zaprzestała działalności naukowej.