Wersja z 18:36, 16 cze 2019 edytuj Michał Sobkowski (dyskusja \| edycje) Redaktorzy, Administratorzy 127 770 edycji poprawki i uzupełnienia, źródła/przypisy ← poprzednia edycja		Wersja z 11:44, 26 wrz 2019 edytuj anuluj edycję Xenithay (dyskusja \| edycje) 29 edycji m lit. Znacznik: VisualEditor następna edycja →
Linia 81: W temperaturze powyżej 575 °C równowaga jest przesunięta całkowicie w lewą stronę i FeO stanowi fazę trwałą. W niższych temperaturach równowaga przesuwa się w stronę {{chem2\|Fe3O4}}. W temperaturze pokojowej reakcja ta jest jednak bardzo wolna i FeO nie ulega praktycznie rozkładowi, choć znajduje się wówczas w [[Metastabilność\|stanie metastabilnym]]. W efekcie aby uzyskać FeO należy szybko schłodzić mieszaninę reakcyjną, jednak zawsze występuje w nim niedobór atomów żelaza w stosunku do składu stechiometrycznego{{r\|Greenwood2\|Bielański}}. Niezależnie ozod rzeczywistego składu stechiometrycznego, FeO ma zawsze strukturę typu [[Chlorek sodu\|NaCl]] z pewną liczbą pustych miejsc kationowych. Większość atomów żelaza stanowią jony {{chem2\|Fe(2+)}}, a część – odpowiadająca dwukrotności brakujących kationów – jony {{chem2\|Fe(3+)}}. Dlatego jego wzór można wyrazić jako {{chem\|Fe\|1−3x\|2+}}{{chem\|Fe\|2x\|3+\|O}}, gdzie x=0,05–0,28{{r\|Bielański}}. Ma właściwości zasadowe i z kwasami nieutleniającymi daje sole żelaza(II), np.{{r\|Patnaik}}:

Tlenek żelaza(II): Różnice pomiędzy wersjami