Michał Woźniak (męczennik): Różnice pomiędzy wersjami

Posługę duszpasterską sprawował jako wikariusz kolejno w parafiach: Narodzenia NMP w Mińsku Maz., [[Parafia Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi (rzymskokatolicka)|Podwyższenia Świętego Krzyża w Łodzi]], Tomaszowie Maz. i [[Kościół św. Antoniego Padewskiego w Warszawie (Śródmieście)|św. Antoniego w Warszawie]]. W październiku 1909 r. został administratorem parafii Wiśniew k. Mińska Maz., gdzie pod jego wpływem w ciągu 14 miesięcy ponad 100 osób porzuciło mariawityzm i powróciło do katolicyzmu. W 1911 r. (11 lutego) przeszedł do parafii Chojnata k. Mszczonowa{{r|wikimapia-w-Chojnacie}}. W Chojnacie gorliwie duszpasterzował blisko 10 lat. Tam spędził czas I wojny światowej (2 IV – 21 VI 1918 wraz z grupą parafian był więziony w twierdzy modlińskiej za ukrycie dzwonów). Dnia 11 października 1920 r. objął probostwo w Kamionnie k. Łochowa i funkcję dziekana dekanatu jadowskiego{{r|drohiczyn.opoka.org-}}. Pod jego kierunkiem zdołano w trudnym czasie odbudować piękny kościół neogotycki, zniszczony w dużej części w 1915 r. przez wojska rosyjskie. W styczniu 1923 r. został proboszczem parafii św. Wawrzyńca w [[Kutno|Kutnie]] i dziekanem kutnowskim. Podejmował tu szereg inicjatyw duszpasterskich i społecznych. Założył ośrodek salezjański na terenie swojej parafii (Woźniaków)<ref>{{Cytuj |tytuł = Bł. ks. Michał Woźniak (1895-1941) |data dostępu = 2019-10-03 |opublikowany = www.swietyjozef.kalisz.pl |url = https://www.swietyjozef.kalisz.pl/Dachau/37.html |język = pl}}</ref>.<br />Piastował urząd egzaminatora synodalnego i został odznaczony godnością [[Szambelan papieski|szambelana papieskiego]] (3 marca 1922).<br />