Spytek Melsztyński (zm. 1399): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
|||
Linia 19:
|mąż =
|żona = [[Elżbieta Lackfi]]
|dzieci = [[Dorota Melsztyńska]], [[Jadwiga z Melsztyna|Jadwiga Melsztyńska]], [[Katarzyna Melsztyńska]], [[Spytko III z Melsztyna]], Jan z Melsztyna
|odznaczenia =
|commons =
Linia 33:
panowie małopolscy, a zwłaszcza wojewoda sandomierski Jan z Tarnowa, brat jego Spytek oraz ich brat stryjeczny, wojewoda krakowski Spytek z Melsztyna. Pewność, że to oni byli głównymi sprawcami unii, wynika stąd, iż Jagiełło po swojej koronacji na króla polskiego obdarzył właśnie ich
jako pierwszych niezwykle hojnymi przywilejami.”, – Jadwiga Krzyżaniakowa i Jerzy Ochmański w „Władysław II Jagiełło”, wyd. Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo, Wrocław, 1990, str. 82-83.</ref><ref>Melsztyński '' "należał do głównych negocjatorów polskich w pertraktacjach z królową Elżbietą i do przywódców obozu zabiegającego o unię z Litwą” ''; – „Polski Słownik Biograficzny”, wyd. Instytut Historii Polskiej
Akademii Nauk, druk: Zakład Narodowy im Ossolińskich, Wrocław-Warszawa-Gdańsk, 1975, tom 44 (Maria Józefa-Mieroszewski Krzysztof), str. 413.</ref>. W 1385 r. wraz ze swoimi braćmi stryjecznymi Janem z Tarnowa i Spytkiem z Tarnowa wynegocjował i podpisał jako reprezentant Polski pierwszą unię Polski i Litwy zawartą w miejscowości [[Krewo]] oraz wydanie królowej Jadwigi za mąż za wielkiego księcia Litwy [[Władysław II Jagiełło|Władysława Jagiełłę]].
{{Cytat|Król zaś Władysław po przeprowadzeniu swej koronacji odwdzięczając się obdarowuje hojnymi darami wszystkich znaczniejszych panów polskich. Szczególną hojność okazał wojewodzie krakowskiemu Spytkowi z Melsztyna. Ofiarowuje mu swoje sandały<ref group="uwaga" name="uwaga1">Wspomniane przez
| |||