Paweł Słowiński: Różnice pomiędzy wersjami

'''Paul "The Sting" Slowinski''', właśc. '''Paweł Słowiński''' (ur. [[24 września]] [[1980]] w [[Strzegom]]iu) – [[Polska|polski]] [[Kick-boxing|kick-boxer]], zawodnik [[Mieszane sztuki walki|mieszanych sztuk walki]] i [[Boks tajski|muay thai]]. Reprezentującyreprezentujący [[Australia|Australię]]. Wielokrotny mistrz świata w [[Boks tajski|muay thai]]. Najbardziej utytułowany Polak walczący w formule [[K-1 (organizacja)|K-1]]. Jego głównym atutem były [[niskie kopnięcie|niskie kopnięcia]]. Walczył zawodowo w latach 2001-2015. Pod koniec kariery rywalizował także w [[Mieszane sztuki walki|mieszanych sztuk walki]]

Paweł Słowiński urodził się i wychował na [[Dolny Śląsk|Dolnym Śląsku]]. W wieku 15 lat wyjechał wraz z matką i bratem do Australii. Osiedli w [[Adelaide]], gdzie PawełSłowiński zetknął się po raz pierwszy z muay thai. Jego pierwszym trenerem został Alan Wong.

W 1999 roku Słowiński został amatorskim mistrzem Australii i został powołany do kadry Australii na prestiżowy turniej muay thai King's Cup w [[Bangkok]]u. Paweł wygrałWygrał tam wszystkie 7 walk, zdobywając złoty medal w swojej kategorii.

W latach 1999-2005 mieszkał i trenował w [[Tajlandia|Tajlandii]]. W 2001 roku przeszedł na zawodowstwo i zdobył swój pierwszy pas mistrza świata organizacji [[World Muaythai Council|WMC]]. Rok później dwukrotnie pokonał przez nokaut słynnego tajskiego zawodnika muay thai [[Nokweed Davy|Nokweeda Davy'ego]], który na następne cztery lata został jego trenerem (obok Wonga). W 2003 roku Słowiński zdobył mistrzostwo świata WMC w kategorii ciężkiej.

W 2003 roku Paweł Słowiński zadebiutował w K-1 w World Grand Prix Oceanii. Przegrał przez nokaut z Mitchem O'Hello. Rok później w tym samym turnieju odpadł w półfinale wskutek porażki z [[Peter Graham|Peterem Grahamem]]. Równolegle do kariery w K-1 Słowiński kontynuował starty w muay thai. W 2004 roku zrezygnował z mistrzostwa świata w wadze ciężkiej, aby walczyć z [[Jörgen Kruth|Jörgenem Kruthem]] o pas w wadze superciężkiej. Przegrał ze Szwedem przez decyzję. W 2005 roku wygrał turniej Grand Prix WMC w kategorii ciężkiej i odzyskał mistrzostwo świata w tej wadze.

Na przełomie 2010-2011 roku rozpoczął przekrojowe treningi MMA. Na początku 2011 roku podpisał kontrakt z Polskąpolską organizacją [[Konfrontacja Sztuk Walki|KSW]]. Do jego debiutanckiej walki miało dojść 19 marca 2011 roku na gali KSW 15,. rywalemRywalem miał być inny polski kickbokser [[Marcin Różalski]]. aleDo pojedynku ostateczniejednak nie doszło, dogdyż pojedynkuSłowiński wycofał się z przyczynwalki osobistychna kilka tygodni przed galą, powołując się na przyczyny osobiste<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.przegladsportowy.pl/sporty-walki/mma/ksw-15-pawel-slowinski-wycofal-sie-z-walki-na-ksw-15/pjf8ypp|tytuł=KSW 15: Wielkiej bitwy w stójce nie będzie |autor=|data=|opublikowany=przegladsportowy.pl|język=|data Słowińskiegodostępu=2019-10-04}}</ref>.

WeOstatecznie Słowiński zadebiutował w MMA we wrześniu 2013 zadebiutowałroku w klatceAustralii, pokonując na lokalnej gali MMA Down Under 4 Leamy'ego Tato (do momentu walki ze Słowińskim rekord 2-3) przez nokaut w 1. rundzie. Polak trafił trafiającrywala wysokim kopnięciem w głowę i kończącskończył walkę serią ciosów przy siatce. Wcześniej Słowiński wznowił rozmowy z KSW i podpisał ponownie kontrakt na walkę wz PolsceMarcinem Różalskim. Odbyła się ona 28 września 2013 roku na gali KSW 24. Słowiński przegrał przez poddanie zw [[Marcin1. Różalski|Marcinemrundzie. Różalskim]]Pół roku później na gali KSW 26 stoczył on swoją trzecią i ostatnią zawodową walkę MMA, przegrywając w Warszawie przez szybki nokaut w 1. rundzie z Michałem Andryszakiem.