Wersja z 23:55, 17 lip 2019 edytuj Cohnred (dyskusja \| edycje) 2 edycje “niewystępujących” łącznie. Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) ← poprzednia edycja		Wersja z 20:56, 6 paź 2019 edytuj anuluj edycję Poznaniak (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 35 481 edycji j. polski następna edycja →
Linia 13: Literę ъ w latach 20. i 30. XX w. często zastępowano apostrofem, ale zmiana przyjęła się tylko w językach ukraińskim i białoruskim. Na podstawie w ten sposób modyfikowanego alfabetu rosyjskiego zmodyfikowano w XVIII-XIX w. inne alfabety cyryliczne, zarówno stare (w [[Bułgaria\|Bułgarii]] i [[Serbia\|Serbii]]), jak i nowe (wna [[Ukraina\|Ukrainie]], [[Białoruś\|Białorusi]], w [[Mołdawia\|Mołdawii]], [[Macedonia Północna\|Macedonii]] oraz [[Laponia\|Laponii]]). W XX w. alfabet ten zaadaptowany został do zapisu licznych języków na terenie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich\|ZSRR]] oraz w [[Mongolia\|Mongolii]]. Sytuacja taka utrzymuje się w zasadzie do dziś, aczkolwiek niektóre z tych języków porzuciły grażdankę na rzecz [[alfabet łaciński\|alfabetu łacińskiego]]. W większości tych lokalnych odmian grażdanki dodane zostały dodatkowe litery dla oddania dźwięków niewystępujących w języku rosyjskim. Stary („kościelny”) kształt cyrylicy (tzw. [[połuustaw]]) jest dziś zachowywany jedynie w wydawnictwach cerkiewnych w [[język cerkiewnosłowiański\|języku cerkiewnosłowiańskim]], aczkolwiek i te coraz częściej drukowane są grażdanką. Dotyczy to w szczególności wydawnictw przeznaczonych do użytku wiernych (modlitewniki, śpiewniki).

Grażdanka: Różnice pomiędzy wersjami