Marian Porwit: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
źródła/przypisy, kat., linki zewnętrzne, drobne merytoryczne
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 28:
Urodził się i wychował w Gorlicach, w rodzinie Marcina (? – 1910), urzędnika [[magistrat]]u w Gorlicach, i Pauliny z Kamińskich (? – 1942). Miał sześcioro rodzeństwa: Wilhelm (zm. 1936), Jan (zm. 1911), Edmund, lekarz, (zm. 1967), Jadwiga (zm. 1972), Władysław, podoficer [[I Brygada Legionów Polskich|I Brygady Legionów Polskich]], [[Major|major intendentury]], we wrześniu 1939 w Sztabie [[Wilhelm Orlik-Rückemann|Orlik-Rückemanna]] (zm. 1967) i Klemens, porucznik WP (zm. 1927).
 
Edukację rozpoczął w 1901 w I klasie Szkoły Ludowej w Gorlicach. W roku szkolnym 1902-19031902–1903 uczęszczał do II klasy Szkoły Ludowej w [[Kraków|Krakowie]], u zbiegu ulic Dietlowskiej (dziś Żeromskiego) i Zielonej. Przez następne dwa lata kształcił się w Szkole Ludowej w Krakowie przy ulicy Rajskiej, naprzeciw bramy wjazdowej do ówczesnych koszar [[Franciszek Józef I|Franciszka Józefa]]. W 1905 powrócił do Gorlic i uczęszczał do tamtejszej Szkoły Wydziałowej. W następnym roku został uczniem Cesarsko-Królewskiego Gimnazjum w Gorlicach (obecnie I Liceum Ogólnokształcące imienia [[Marcin Kromer|Marcina Kromera]]). W 1914, po ośmiu latach nauki w gimnazjum, złożył maturę i wstąpił do Sokolej Drużyny Polowej przy Kole [[Polskie Towarzystwo Gimnastyczne „Sokół”|Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”]] w Gorlicach. Za zgodą inż. Władysława Szczurkiewicza, przewodniczącego Koła „Sokół” w [[Pilzno (województwo podkarpackiePolska)|Pilźnie]] k. [[Dębica|Dębicy]] przeniósł się do tamtejszej drużyny sokolej dowodzonej przez Aleksandra Radoniewicza. W tej samej drużynie służbę ochotniczą pełnili Jan i Tadeusz (profesor socjologii) Szczurkiewiczowie, koledzy gimnazjalni i synowie inż. Władysława Szczurkiewicza oraz [[Stefan Biestek]] i Antoni Kassian (we wrześniu 1939 r. dowódca II batalionu [[40 Pułk Piechoty Dzieci Lwowskich|40 pułku piechoty]], na którego czele uczestniczył w [[Obrona Warszawy (1939)|obronie Warszawy]]).
 
W sierpniu 1914 z całą drużyną wstąpił do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]. Został legionistą 14 kompanii [[2 Pułk Piechoty (LP)|2 pułku piechoty]]. Pełnił służbę w plutonie [[Jan Hyc|Jana Hyca]] (we wrześniu 1939 r. pułkownik dyplomowany WP, kwatermistrz [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr I|DOK nr I]] i uczestnik [[Obrona Warszawy (1939)|obrony Warszawy]]).