Johannes Willebrands: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
drobne techniczne
Linia 55:
Studiował w seminarium w Warmond i tamże przyjął [[święcenia kapłańskie]] 26 maja 1934. Kontynuował następnie studia w [[Rzym]]ie na [[Papieski Uniwersytet Świętego Tomasza z Akwinu|Papieskim Uniwersytecie ''Angelicum'']]. Po powrocie do Holandii pracował jako duszpasterz w diecezji Haarlem i wykładał w seminarium w Warmond (w latach 1945-1960 był tam rektorem).
 
W czerwcu 1960 został mianowany sekretarzem w watykańskim Sekretariacie ds. Jedności Chrześcijan. Jako ekspert brał udział w [[Sobór watykański II|Soborze Watykańskim II]] (1962-1965). W 1963 otrzymał honorowe tytuły [[Szambelan papieski|papieskiego tajnego szambelana]] i [[prałat|prałata domowego]]. W czerwcu 1964 został mianowany [[biskup]]em tytularnym Mauriana i odebrał sakrę biskupią 28 czerwca 1964 z rąk [[Paweł VI|papieża Pawła VI]]. W kwietniu [[1969]] najpierw został mianowany prezydentem [[Papieska Rada do spraw Popierania Jedności Chrześcijan|Sekretariatu ds. Popierania Jedności Chrześcijan]], a dwa tygodnie później wyniesiony do godności [[kardynałowie z nominacji Pawła VI|kardynalskiej]]; otrzymał diakonię SS. Cosma e Damiano.
 
Brał udział w wielu sesjach Światowego Synodu Biskupów w [[Watykan]]ie (był prezydentem-delegatem II sesji nadzwyczajnej w listopadzie i grudniu 1985). W grudniu 1975 został mianowany [[Biskupi utrechccy|arcybiskupem Utrechtu]] i prymasem oraz wikariuszem wojskowym Holandii, utrzymał jednocześnie stanowisko w Kurii Rzymskiej; w tym samym czasie uzyskał nominację na kardynała prezbitera, z tytułem prezbiterskim S. Sebastiano alle Catecombe. Uczestniczył w obu [[konklawe]] 1978 oraz w I sesji plenarnej [[Kolegium kardynałów|Kolegium Kardynalskiego]] w Watykanie w listopadzie 1979. Pełnił funkcję prezydenta-delegata Specjalnego Synodu Biskupów Holenderskich w Watykanie w styczniu 1980.