Józef Kallenbach: Różnice pomiędzy wersjami

|data urodzenia = [[{{Dts|24 listopada]] [[|11|1861]]}}

|data śmierci = [[{{Dts|12 września]] [[|09|1929]]}}

'''Józef Henryk Kallenbach''' (ur. [[24 listopada]] [[1861]] w [[Kamieniec Podolski|Kamieńcu Podolskim]], zm. [[12 września]] [[1929]] w [[Kraków|Krakowie]]) – polski historyk literatury polskiej, wydawca, profesor, rektor [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]].

W rodzinnym Kamieńcu był częstym gościem w dworku [[Antoni Józef Rolle|dr. Rolle]], którego opowieści o dziejach Podola zaraziły go miłością do kultury polskiej<ref>Aleksander Rasszczupkin, „Kamieniec Podolski. Antemurale Christianorum”, Kamieniec Podolski 2006.</ref>. W 1880 zdał chlubnie egzamin dojrzałości w [[IV Państwowe Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie|C. K. IV Gimnazjum we Lwowie]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. IV. Gimnazyum we Lwowie za rok szkolny 1880 | miejsce = Lwów | data = 1880 | strony = 69 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=5039}}</ref><ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Władysław Kucharski (historyk)|Władysław Kucharski]] (red.) | tytuł = Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie | miejsce = Lwów | data = 1928 | strony = 85 | rozdział = Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiturienci | nazwisko r = [[Władysław Kucharski (historyk)|Władysław Kucharski]] | url = http://www.kpbc.ukw.edu.pl/publication/76494}}</ref>. Studiował w Warszawie, Paryżu i w Krakowie, gdzie habilitował się w zakresie literatury polskiej. W latach 1886–1889 pracował w Bibliotece Akademii Umiejętności w Krakowie<ref>{{Cytuj |autor =* Zbysław Arct |tytuł = Wybitni Polacy w służbie książki |data = 1983 |data dostępu = 2016-09-22 |isbn =8320534733 8320534739 |wydawca = Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza |url = https://books.google.pl/books?id=FrwEAAAAMAAJ&q=wybitni+polacy+w+s%25C5%2582v%25C5%25BCbie&dq=wybitni+polacy+w+s%25C5%2582v%25C5%25BCbie&hl=pl&sa=X&redir_esc=y |język=pl}}</ref>. Od 1885 wykładał jako [[profesor nadzwyczajny]], następnie [[profesor nadzwyczajny]] na szwajcarskim [[Uniwersytet we Fryburgu (Szwajcaria)|Uniwersytecie we Fryburgu]], później był profesorem historii literatury polskiej [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytetu Warszawskiego]], [[Uniwersytet Wileński|Uniwersytetu Wileńskiego]], od 1904 [[Lwowski Uniwersytet Narodowy im. Iwana Franki|Uniwersytetu Lwowskiego]], od 1920 [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]], gdzie był rektorem w latach 1928-19291928–1929<ref>{{Cytuj |autor =* kajo18611124k0 |tytuł = Józef Kallenbach |data dostępu = 2017-12-27 |url = http://www.chronologia.pl/biogram-kajo18611124k0.html}}</ref>. Wykładał literaturę polską przedrozbiorową i [[romantyzm]]. W okresie lwowskim Kallenbach badał przede wszystkim twórczość [[Adam Mickiewicz|Mickiewicza]] i [[Zygmunt Krasiński|Krasińskiego]], zajął się też [[Juliusz Słowacki|Słowackim]]. Jego prace dotyczące literatury staropolskiej są po dziś dzień cennym źródłem historycznym.

Był członkiem korespondentem Towarzystwa [[Muzeum Polskie w Rapperswilu|Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswilu]] od [[1893]] roku<ref> Sprawozdanie z Zarządu Muzeum Narodowego Polskiego w Rapperswylu za Rok ...., 1899, s. 8.</ref>, członkiem [[Akademia Umiejętności|Akademii Umiejętności]] od 1906, członkiem poznańskiego Towarzystwa Naukowego, członkiem czynnym [[Towarzystwo Naukowe Warszawskie|warszawskiego Towarzystwa Naukowego]], członkiem zamiejscowym [[Towarzystwo Naukowe we Lwowie|Towarzystwa Naukowego we Lwowie]]. Pełnił funkcję prezesa [[Towarzystwo Nauczycieli Szkół Wyższych|Towarzystwa Nauczycieli Szkół Wyższych]] we Lwowie. W Warszawie był dyrektorem [[Biblioteka Ordynacji Krasińskich w Warszawie|Biblioteki Ordynacji Krasińskich]]. Sprawował stanowisko dyrektora [[Muzeum Czartoryskich w Krakowie|Muzeum i Biblioteki Czartoryskich w Krakowie]]. Ponadto należał do kuratorium biblioteki w Kórniku, prezesem komitetu sprowadzenia zwłok [[Juliusz Słowacki|Juliusza Słowackiego]] do Polski.

Zamieszkiwał przy ulicy Łobzowskiej 4 w Krakowie. Zmarł na serce 12 września 1929 w Krakowie<ref>{{Cytuj pismo | tytuł = Nekrologia | czasopismo = [[Sztuki Piękne]] | strony = 360 | wolumin = 8-9 | data = 1939 | url = http://www.sbc.org.pl/dlibra/docmetadata?id=4958}}</ref>. Został pochowany na [[Cmentarz Rakowicki|Cmentarzu Rakowickim w Krakowie]] 14 września 1929 (kwatera Bb)<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Karolina Grodziska|Karolina Grodziska–Ożóg]] | tytuł = Cmentarz Rakowicki w Krakowie | wydawca = [[Wydawnictwo Literackie]] | miejsce = Kraków | data = 1987 | strony = 115 | isbn = 83-08-01428-3 | rozdział = Lista osób zasłużonych pochowanych na Cmentarzu Rakowickim (1803–1939)}}</ref>. Później szczątki przeniesiono na [[Cmentarz Łyczakowski we Lwowie]] (wobec niemożliwości powrotu do Kamieńca uważał Lwów, z którym był przez całe życie związany, za swoje miasto rodzinne). Grobowiec wykonał rzeźbiarz Witold Wincenty Rawski<ref>{{Cytuj książkę | autor = [[Stanisław Nicieja]] | tytuł = Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986 | wydawca = [[Zakład Narodowy im. Ossolińskich]] | miejsce = Wrocław | data = 1988 | strony = 199, 342 | isbn = 83-04-02817-4}}</ref>.