Święta Kinga: Różnice pomiędzy wersjami

Według legendy{{r|G}}, gdy polski książę krakowsko-sandomierski [[Bolesław V Wstydliwy|Bolesław Wstydliwy]] poprosił o rękę [[Węgry|węgierskiej]] królewny Kingi, ta zwróciła się do swego ojca, aby w wianie nie dawano jej [[Złoto|złota]] i kosztowności, gdyż niosą za sobą pot i łzy ludzkie. Nie chciała też roju służby, bo ta jest znamieniem pychy. Życzyła sobie tylko jednego skarbu – [[sól kuchenna|soli]], którą chciała dać swej przyszłej ojczyźnie. [[Król]] Węgier podarował jej więc najbogatszą kopalnię [[Siedmiogród|Siedmiogrodu]] w [[Komitat Máramaros|Marmarosz]] ([[Prajd]]). Kinga, biorąc ją w posiadanie, wrzuciła do szybu swój zaręczynowy pierścień, zaś w drodze do kraju swego męża zabrała ze sobą doświadczonych górników węgierskich. W Polsce kazała im szukać soli. Znaleźli ją -– jak pisze [[Piotr Skarga|Ksiądz Piotr Skarga]] – „w pierwszym bałwanie [bryle] soli, który wykopano, pierścień się on jej znalazł, który ujrzawszy Kunegunda i poznawszy, dziękowała Panu Bogu, który dziwy czyni tym, którzy Go miłują”.