Jan Kwapiński: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m Dodanie kategorii
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Kra77 (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 32:
[[Plik:Rząd Arciszewskiego 1944.jpg|240px|thumb|Rząd premiera [[Tomasz Arciszewski|Tomasza Arciszewskiego]]. Wicepremier Jan Kwapiński drugi z lewej]]
[[Plik:Jan Kwapinski.JPG|240px|thumb|Nagrobek Jana i Anny Kwapińskich]]
'''Jan Kwapiński''', właśc. '''Piotr Edmund Chałupka''', [[Pseudonim|ps.]] ''Kacper'', ''Stanisław'' (ur. [[12 listopada]] [[1885]] w [[Warszawa|Warszawie]], zm. [[4 listopada]] [[1964]] w [[Penley]]) – polityk [[Polska Partia Socjalistyczna|PPS]], członek [[Organizacja Bojowa PPS|Organizacji Bojowej PPS]], uczestnik akcji pod Rogowem, skazany na karę śmierci. Ponad dziesięć lat więziony przez władze rosyjskie na katordze. W okresie niepodległości uczestnik [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej w 1920]], a następnie organizator i przywódca [[Związek Zawodowy Robotników Rolnych|Związku Zawodowego Robotników Rolnych]], zwany „Królem fornali”. Poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] I i II kadencji w latach 1922–1930. Więziony i dwukrotnie skazany za organizowanie strajków robotników rolnych, oraz za działalność opozycyjną wobec [[Sanacja|sanacji]]. Ostatni prezydent [[Historia Polski (1918–1939)|międzywojennej]] [[Łódź|Łodzi]] w 1939. Więziony przez [[NKWD]] i zesłany na [[Syberia|Syberię]]. W okresie 1940–1941 minister i wicepremier w [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|Rządzie RP na uchodźstwie]] 1942–1947, członek [[Komitet dla Spraw Kraju|Komitetu dla Spraw Kraju]] w [[1943]] roku<ref>[http://www.pilsudski.org/archiwa/skan.php?nrar=701&fondpath=701-009&folderpath=701-009-005&pic=701-009-005-025.jpg Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, Zespół Rząd Polski na Emigracji, teczka 701/9/5, p. 25.]</ref>. Jeden z przywódców [[Polska Partia Socjalistyczna (na emigracji)|PPS na emigracji]].
 
== Początki działalności w Ostrowcu ==
Linia 60:
Po zamachu majowym 1926 w opozycji, współorganizator [[Centrolew]]u. W 1930 w związku ze [[Proces brzeski|sprawą brzeską]] na krótko aresztowany i 27 października 1930 skazany przez Sąd Okręgowy w [[Sosnowiec|Sosnowcu]] na rok twierdzy. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego z 6 marca 1933 został uniewinniony.
 
Gdy w wyborach samorządowych w [[Łódź|Łodzi]] w dniu 18 grudnia 1938 zwyciężyli socjaliści, Jako reprezentant koalicji PPS z żydowskim „[[Bund (partia)|Bundem]]”, od 3 marca 1939 do wybuchu [[II wojna światowa|wojny]] pełnił funkcję prezydenta miasta [[Łódź|Łodzi]] (pierwszy niekomisaryczny prezydent miasta od 1933). Atakowany był przez [[Narodowa Demokracja|endecję]] jako „człowiek bez nazwiska”<ref>MarianMaria Nartonowicz-Kot, ''Polski ruch socjalistyczny w Łodzi w latach 1927–1939'', Łódź 2001, s. 418</ref>.
 
Opuścił [[Łódź]] 4 września 1939. Ranny podczas bombardowania [[Zamość|Zamościa]], przez dziesięć miesięcy ukrywał się w [[Złoczów|Złoczowie]]. W czerwcu 1940 aresztowany przez [[NKWD]]. Zesłany do [[Jakucja|Jakucji]], a po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] został uwięziony w [[Ałdan (miasto)|Ałdanie]]. Uwolniony po [[Układ Sikorski-Majski|układzie Sikorski-Majski]] latem 1941. Od października 1941 był przedstawicielem [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|Rządu RP]] w [[Taszkent|Taszkencie]].
Linia 96:
{{Ministrowie skarbu II RP}}
{{Prezydent Łodzi}}
 
{{Kontrola autorytatywna}}
 
Linia 118 ⟶ 119:
[[Kategoria:Posłowie na Sejm I kadencji (1922–1927)]]
[[Kategoria:Posłowie na Sejm II kadencji (1928–1930)]]
[[Kategoria:Prezydenci Łodzi]]
[[Kategoria:Prezydenci Łodzi (II Rzeczpospolita)]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1885]]