Mit o powstaniu Rzymu: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Wycofano ostatnią zmianę treści (wprowadzoną przez 188.146.44.159) i przywrócono wersję 55206852 autorstwa Thraen |
Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 8:
Pewnego razu po bójce między pastuchami Numitora i Amuliusa, Romulus i Remus znaleźli się u Numitora, który rozpoznał w nich swych wnuków. W trzech obmyślili plan obalenia Amuliusa. Bliźniacy zabili go i osadzili na tronie dziadka Numitora. Sami chcieli założyć swoje miasto w miejscu gdzie znalazł ich Faustulus. Ale zaczęli kłócić się, kto nada mu nazwę, postanowili więc wybadać wolę bogów. Zasiedli nocą do czuwania. Remus zobaczył [[Gypini|sępy]] jako pierwszy – było ich sześć. Romulus ujrzał je później, ale było ich dwanaście. Wszyscy uznali więc, że to Romulus ma założyć miasto. Zgodnie z legendą założył on [[Rzym]] w 21 IV roku [[753 p.n.e.]], od którego Rzymianie liczyli lata. Zaorał on pewną przestrzeń ziemi, na której miało stanąć miasto. Remus nie mógł się pogodzić z tym, że to Romulus założy miasto, ponieważ to on zobaczył sępy jako pierwszy. Remus z pogardą powiedział do Romulusa „Silne miasto budujesz”, przeskoczył przez świętą bruzdę i został zabity przez brata.
Romulus sprowadził do swego miasta złodziei i przestępców, będących pierwszymi osadnikami. Dla nich zbudował gaj – asylum, w którym każdy mógł znaleźć schronienie, bez względu na swoje winy. Z ich pomocą zabudował Rzym i otoczył go murem. W nowym mieście nie było jednak jeszcze żadnych kobiet. Romulus wybrał co piękniejszych mężczyzn i poszedł do pobliskich miast prosić, żeby kobiety zamieszkały z nimi w Rzymie. Nigdzie ich jednak nie przyjmowano, ponieważ byli zbójcami. Romulus czekał, nie pozwalał na żadne przestępstwa. Gdy się uspokoiło, urządził wielkie uroczystości i zaprosił na nie mężczyzn z pobliskich miast. Kiedy zabawa się rozpoczęła, każdy Rzymianin porwał kobietę, przy której stał. Romulus porwał Sabinę Marsylię. Goście wrócili do domów bez żon i córek. Później, poszkodowane miasta z Titusem, królem [[Sabinowie|Sabinów]] na czele, ruszyły zbrojnie na Rzym. Tymczasem kobiety przywiązały się już do nowych mężów. Prośbami i płaczem namówiły braci, ojców i mężów do zaprzestania wojny. Rzym połączył się z Sabinami. Pewnego razu Romulus został zakryty mgłą i stał się bogiem pod imieniem [[Kwiryn (mitologia)|Kwirinus]]. [[Hersilia]] płakała po mężu. By przy nim być, stała się boginią o imieniu Hora. Następnie w Rzymie rządziło sześciu królów, aż do wprowadzienia tam [[Republika rzymska|republiki]]...
== Zobacz też ==
| |||